Od inter- do trans-: ciemne źródła sztuki Erny Rosenstein

W artykule przebadano operacyjność pojęcia przekładu intersemiotycznego w poezji pozagładowej Erny Rosenstein. Wzięto pod uwagę zarówno semiotyczny rodowód pojęcia, jak i jego podatność na uzupełnienia, modyfikacje i redefinicje. Ostatecznie w oparciu o teorię macierzy Brachy L. Ettinger zaproponowano zastąpienie przekładu intersemiotycznego kategorią transkryptum. Okazało się ono konceptem jak gdyby zaprojektowanym „oddolnie” przez sztukę i poezję ocalałej z Zagłady Rosenstein, dobrze oddającym ich wspólne związki, interferencje, wpływy. Do analizy wykorzystano wiersze i rysunki tuszem zawarte w książce poetyckiej Wszystkie ścieżki z 1978 roku oraz inne rysunki opublikowane w monografii Doroty Jareckiej i Barbary Piwowarskiej Erna Rosenstein. Mogę powtarzać tylko nieświadome / I can repeat only unconsciously (2014). Analiza ujawniła, że źródłem wielu dzieł artystki jest zapamiętany obraz śmierci rodziców zamordowanych przez szmalcownika w 1942 roku. Okazało się także, że artystka szuka sposobności, aby jednocześnie go ukryć i pokazać, w związku z czym na poziomie filozoficznym sięga po rozwiązania przypominające wspomniany koncept Ettinger, a na poziomie formalnym tworzy anamorfozy.