Kosmopolityzm jako praktyka międzygatunkowa. Parę uwag o gościnności nieantropocentrycznej

Derridiańskie pytanie o paradoksalną (bez)warunkowość zakodowaną w pojęciu gościnnościjest także pytaniem o zasięg i przedmiot odniesienia: jeśli gościnność ma być tym,co rządzi wszelką interakcją, to być może nie ogranicza się ona wyłącznie do relacji międzyludzkich.Celem artykułu jest prześledzenie pojawiających się w ostatnich latach nieantropocentrycznychwizji gościnności, związanych z rozwinięciem Kantowskiego pojęcia kosmopolitycznegoprawa w odniesieniu do zwierząt i ich politycznej podmiotowości. Artykułpodejmuje wątki zwierzęcia kosmopolitycznego, kosmopolityki, kosmopolityzmu rozumianegonielogocentrycznie, jak w tradycji starożytnego cynizmu, kosmopolitycznych inspiracjiw nurcie posthumanizmu oraz projektu państwowej polityki opartej na ładzie kosmopolitycznym– zoopolis.