Fitoterapia zaburzeń laktacji – dowody naukowe i bezpieczeństwo stosowania

Część kobiet po urodzeniu dziecka boryka się z problemem wytwarzania mleka w niewystra-czającej ilości i nie jest w stanie wykarmić dziecka wyłącznie na swoim naturalnym pokarmie. Sytuacja ta zmusza je więc do wprowadzenia do diety noworodka mleka modyfikowanego lub poszukiwania sposobu na zwiększenie laktacji. Powszechnie wiadomo, iż mleko matki zapewnia noworodkowi optymalną podaż składników odżywczych, zwiększa jego odporność i wpływa korzystnie na jego dalszy rozwój. Ze względu na brak leku syntetycznego, przeznaczonego dla kobiet karmiących w celu zwiększenia laktacji, wiele kobiet zwraca się ku lekowi roślinnemu. Duża część surowców roślinnych mająca wpłynąć na zwiększenie laktacji stosowana jest jako tradycyjne produkty lecznicze. Należy jednak zwrócić uwagę na brak wystarczającej liczby badań naukowych przeprowadzonych z udziałem matek karmiących potwierdzających ich mlekopędne działanie. Dodatkowo brak jest badań przeprowadzonych z udziałem noworodków potwierdzających, iż surowiec roślinny nie przenika do mleka matki lub w momencie przenikania wykazuje odpowiedni profil bezpieczeństwa dla tak małego dziecka. Celem niniejszego przeglądu literaturowego było sprawdzenie, które surowce roślinne, uważane powszechnie za mlekopędne, wykazują takie właściwości również w badaniach klinicznych oraz czy zbadano już ich profil bezpieczeństwa zarówno w stosunku do matki karmiącej, jak i jej dziecka.