Ιστορική εξέλιξη του βατήρα αλμάτων από τον 17ο αιώνα μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα

Λεπτομερείς πληροφορίες για τον βατήρα αλμάτων (εικόνα και περιγραφή) έχουμε για πρώτη φορά στο βιβλίο που εξέδωσε το 1599 ο Ιταλός ακροβάτης Αρχάγγελο Τουκάρο. Από τότε, μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, χρησιμοποιούσαν  βατήρες κυρίως οι διάφοροι ακροβάτες για την εκτέλεση θεαματικών ασκήσεων. Ως γυμναστικό όργανο για άλματα στον γυμναστικό ίππο, στο μποκ και στο τραπέζιο, ο βατήρας άρχισε να χρησιμοποιείται από τον θεμελιωτή του γερμανικού γυμναστικού συστήματος (Γιάν) και τους διαδόχους του. Από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά άρχισαν να παρατίθενται στη βιβλιογραφία της εποχής με κάθε λεπτομέρεια διάφοροι τύποι βατήρων (μορφή, διαστάσεις, υλικό κατασκευής, ειδική χρήση). Τέτοιους βατήρες παρουσιάζουν οι Γερμανοί Λιον (1866) και  Όϊλερ, Κλούκε (1872). Ας σημειωθεί ότι την εποχή αυτή και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, στα αγωνιστικά συστήματα των γυμναστικών αγωνισμάτων ο βατήρας χρησιμοποιήθηκε λιγότερο για τη διαπέραση του ίππου αλμάτων (μποκ, τραπέζιο, πλινθίο) και περισσότερο για ακροβατικά άλματα ή άλματα σε ύψος και μήκος. Στην ελληνική αθλητική βιβλιογραφία του 19ου αιώνα, παρά το γεγονός ότι γίνεται αρκετή αναφορά στο γυμναστικό ίππο, δεν υπάρχει καμία αναφορά στον βατήρα.