Επίκτητη αίσθηση αδυναμίας, πολιτική συμπεριφορά και MME: Ευρήματα από μια ερευνά σε φοιτητές της Αθήνας

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται ερευνητικά αποτελέσματα για την αίσθηση πολιτικής αδυναμίας, απάθειας και κυνισμού που παρατηρούνται στους φοιτητές. Θεωρητική αφετηρία υπήρξε η μελέτη της σχέσης μεταξύ τής κατά Seligman αίσθησης αβοηθησίας και τής κατά Giddens οντολογικής ανασφάλειας. Επειδή και στις δύο παραπάνω καταστάσεις ενέχεται μια αίσθηση διακινδύνευσης, καθώς και η υποκειμενική αίσθηση απώλειας του ελέγχου, διερευνήθηκε επίσης η πιθανή συμβολή των τηλεοπτικών αρνητικών ειδήσεων. Βασικός στόχος ήταν να ενταχθεί η πολιτική στάση των φοιτητών και η επίδραση των MME στο πλαίσιο της γενικότερης ψυχοκοινωνικής τους συγκρότησης. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προέκυψαν οι εξής τυπολογίες: (α) οι «πραγματιστές»· (β) οι «κυνικοί πεσιμιστές», και (γ) οι «αβέβαιοι» και «αμήχανοι» ως προς τα κοινά αλλά και τα ατομικά, απέναντι τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον. Η χρήση των MME διαφοροποιεί κυρίως τους «πραγματιστές», που κάνουν ευρύτατη χρήση για σκοπούς προσωπικούς, από τους «κυνικούς» που αρνούνται συνολικά την ενημέρωση. Η τρίτη ομάδα, κάνει μέτρια ή περιστασιακή χρήση των μμε, η οποία, λόγω της αποσπασματικότητάς της, τείνει να ενισχύει την αβεβαιότητα και την αμηχανία