Πολυπολιτισμικότητα και αντιεθνικός λόγος στη σύγχρονη Ελλάδα : μια κριτική επισκόπηση

Το κείμενο εξετάζει τη διάρθρωση και τις ιδεολογικές και θεωρητικές αναφορές του λόγου περί «διαφοράς», όπως διαμορφώνεται κατά τις δυο τελευταίες δεκαετίες στο ελληνικό πολιτικό πεδίο, διακρίνοντας αναλυτικά τα δυο ρεύματα που διεκδικούν ιδεολογική αυθεντία στο συγκεκριμένο πεδίο: τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και τους κοινωνι- κο-πολιτικούς σχηματισμούς του αντιεξουσιαστικού χώρου και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστερός. Ο λόγος αυτός, ετερογενής και με εν μέρει αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις, στέκεται κριτικά απέναντι στον εθνικισμό και στις υποτιθέμενα «καθαρές», «αυθεντικές» κατηγορίες αξιολόγησης με βάση τις οποίες διακρίνει τους ανθρώπους. Αποπειράται να προτείνει νέους, εναλλακτικούς, μετα-εθνικιστικούς τρόπους για την οργάνωση των σύγχρονων κοινωνιών, με στόχο την καλύτερη συμβίωση για όλες τις κοινωνικές ομάδες, την προώθηση της ανεκτικότητας, την αναγνώριση της διαφοράς, την εξάλειψη των ανισοτήτων, τη διεύρυνση της συμμετοχής των υποκειμένων στη διαχείριση της εξουσίας ή ακόμη και τη συλλήβδην αλλαγή των σημερινών κοινωνικών δομών. Επιχειρούμε, έτσι, να ανιχνεύσουμε τους φορείς του λόγου αυτού, να αναδείξουμε τις κατηγορίες και τις αντιφάσεις του, να διαχωρίσουμε τις τάσεις που τον συνθέτουν εστιάζοντας στη διαλογική τους διαμόρφωση, να περιγράφουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο παράγεται και να αναρωτηθούμε για τις συνέπειες της κοινωνικής του διάχυσης.