Οι αστικοί υπαίθριοι χώροι ως κοινά: H περίπτωση του αυτοδιαχειριζόμενου πάρκου Ναυαρίνου

Η διαμόρφωση κοινών στους κενούς, ανοιχτούς, αστικούς χώρους αποτελεί μια καινοτόμο λύση για τη βιώσιμη διαχείρισή τους και την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι πόλεις. Η εργασία εστιάζει στο αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου για να συζητήσει το ζήτημα, να αποτιμήσει την εμπειρία του και να προτείνει ενδεχόμενες πολιτικές για επιτυχείς τέτοιες δράσεις. Ειδικότερα υιοθετεί το μεθοδολογικό πλαίσιο SES της Οστρομικής προσέγγισης για να σκιαγραφήσει το Πάρκο ως κοινό και να αναλύσει τα στοιχεία του. Συμπεραίνεται ότι το Πάρκο διαμορφώνει έναν λειτουργικό και αξιόπιστο θεσμό και, ως εκ τούτου, ενδεδειγμένη παρέμβαση αποτελεί η αναγνώριση των συλλογικών δικαιωμάτων και πρακτικών και η διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου που να επιτρέπει τέτοια εγχειρήματα να ευδοκιμήσουν.