Πρώιμο ψυχικό τραύμα και επιδράσεις σε παραμέτρους της ψυχοκοινωνικής προσαρμογής κατά την φοιτητική ζωή

Ως τραυματική μπορεί να οριστεί μία εμπειρία που βιώνεται από το άτομο ως απειλητική, σε σωματικό ή σε ψυχολογικό επίπεδο, σε ατομικό ή σε ευρύτατα συλλογικό επίπεδο. Η τραυματική εμπειρία επιφέρει μία συχνά ολοκληρωτική μεταβολή στον τρόπο πρόσληψης του κόσμου. Το άγχος είναι η σύνθετη ψυχοσωματική κατάσταση η οποία επέρχεται όταν το περιβάλλον προβάλλει αυξημένες απαιτήσεις από το άτομο. Η αναβλητικότητα είναι η συνειδητή ή μη αναβολή των υποχρεώσεων μέχρις ότου να καταστούν επείγουσες. Η παρουσίαση αναφέρεται στα ευρήματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο εκπόνησης διδακτορικής διατριβής. Σκοπός της έρευνας ήταν να μελετηθεί η ύπαρξη παιδικού τραύματος και η επίδραση που αυτό έχει στην εμφάνιση άγχους, αναβλητικότητας και άλλων παραγόντων ψυχοκοινωνικής προσαρμογής. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 600 προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Παντείου Πανεπιστημίου.  Τα συμπεράσματα συνηγορούν με την υπάρχουσα βιβλιογραφία στο ότι η ύπαρξη τραυματικής εμπειρίας σχετίζεται στενά με αυξημένα επίπεδα άγχους και αναβλητικότητας.