Η ένταξη της προσχολικής αγωγής στην υποχρεωτική εκπαίδευση και η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση

Πληθώρα μελετών στην Ελλάδα και το εξωτερικό καταδεικνύουν την σπουδαιότητα της προσχολικής αγωγής και της ευεργετικής της δράσης σε διάφορους τομείς. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια οι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας και πιο συγκεκριμένα παιδιών που έχουν συμπληρώσει τα τέσσερα έτη καλούνται να επιλέξουν ή να επιλεγούν σε προγράμματα φύλαξης ή εκπαίδευσης ανάλογα με τον φορέα παροχής των παραπάνω υπηρεσιών: παιδικοί σταθμοί - νηπιαγωγεία. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας μπορούν να φοιτήσουν στις παραπάνω δομές τις περισσότερες φορές με τυχαίο ή και κατ' ανάγκη τρόπο. Στα πλαίσια του σχεδίου Καλλικράτης (Ν. 3852/2010) που τέθηκε σε ισχύ το 2011 και την περίοδο που η χώρα είχε μπει σε ρυθμό οικονομικής κρίσης δημιουργήθηκε μια αλυσιδωτή αντίδραση της οικονομικής επιβάρυνσης των νοικοκυριών από τη μία πλευρά και των φορέων του δημοσίου από την άλλη. Τα μεν νοικοκυριά στα πλαίσια του περιορισμού του οικογενειακού προϋπολογισμού απευθύνθηκαν σε φορείς το δημοσίου για την προσχολική αγωγή των παιδιών τους και οι δε φορείς επιβαρύνθηκαν με περισσότερες αιτήσεις, με μείωση της κρατικής επιχορήγησης και μείωση προσωπικού. Η παραπάνω κατάσταση επιβαρύνει τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και αποκλείει ομάδες παιδιών τουλάχιστον σε μία από τις δύο προσφερόμενες επιλογές, αλλά πολλές φορές και αποκλείοντας τους εντελώς.