Η παιδική λογοτεχνία βασικός άξονας δράσης και προβληματισμών. Πως η Φαντασία και η Νόηση προάγουν τη δημιουργική παραγωγή Λόγου και τη θεμελίωση δημοκρατικών συμπεριφορών. Εμπειρική Προσέγγιση

Στη σύγχρονη εποχή, που μεταβάλλεται με γρήγορους ρυθμούς και δεδομένης της παγκόσμιας ανθρωπιστικής κρίσης πιστεύουμε, πως η εκπαίδευση καλείται να σπάσει το μέταλλο της απαισιοδοξίας και να  εκπαιδεύσει  τους μελλοντικούς πολίτες με τέτοιο τρόπο, ώστε να έχουν δημιουργικό πνεύμα , κριτική σκέψη και πλούσιες αρετές για να αντιμετωπίζουν τις νέες καταστάσεις που θα συναντούν . Στο νηπιαγωγείο θα μπορούσαμε να πούμε ότι  ασχολούμαστε περισσότερο με την κατανόηση πολλών πραγμάτων και όχι μόνο με την απόκτηση πολλών γνώσεων χωρίς την άμεση σύνδεσή τους με την πραγματικότητα που βιώνουν τα παιδιά.. Όμως για να γίνει κάποιος ενεργητικός πρέπει πρώτα να γίνει  παθητικός με την έννοια ότι θα απορροφηθεί από ό,τι γίνεται μέσα στην τάξη και θα συγκεντρώσει σ΄ αυτό υπερβολικά το ενδιαφέρον και την προσοχή του με αποτέλεσμα ξαφνικά να ξεσπάσει η δημιουργικότητά του. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα σ’ ένα μαθησιακό περιβάλλον πλούσιο σε ερεθίσματα και εμπειρίες, όπου το παιδί θα βιώνει το δημοκρατικό ήθος μέσα από σχέσεις συνεργατικές και πνεύμα ομαδικότητας και αλληλοσεβασμού. Το άρθρο  στηρίζεται στην καθημερινή διδακτική εμπειρία στο χώρο του νηπιαγωγείου. Παρουσιάζεται  το πώς μέσα από γλωσσικές δραστηριότητες, που αναδύονται από κείμενα της παιδικής λογοτεχνίας αναπτύσσεται η φαντασία, ερεθίζεται το συναίσθημα, οργανώνεται η συλλογιστική σκέψη, προάγεται ο λόγος και τροποποιείται τελικά και η συμπεριφορά του παιδιού, πετυχαίνονται την ολόπλευρη ανάπτυξή του.. Η επικοινωνία και η συμβίωση –κυρίαρχα προβλήματα στη σύγχρονη κοινωνία- των παιδιών μεταξύ τους και με τη νηπιαγωγό γίνονται γέφυρα μεταξύ της σκέψης και της δράσης και μέσα από κατάλληλες στρατηγικές μορφώνεται η καρδιά και το πνεύμα του μικρού παιδιού και του αυριανού πολίτη.