Αναθεωρήσεις και παρανοήσεις στο πεδίο των μαθησιακών δυσκολιών

Οι μαθησιακές δυσκολίες συνιστούν ένα διαρκώς εξελισσόμενο πεδίο διεξοδικών συζητήσεων αλλά συχνά και αντιπαραθέσεων. Ωστόσο, συνήθεις παρανοήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε πολιτικές και πρακτικές που ενίοτε δημιουργούν φραγμούς στην παροχή κατάλληλων υπηρεσιών για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ευρύτερα. Παρανοήσεις σχετικά με την εκπαιδευτική καθοδήγηση, τη φύση των ίδιων των μαθησιακών δυσκολιών αλλά και τη γενική χρήση του όρου πολλές φορές έχουν ως επίπτωση την εφαρμογή ακατάλληλων πολιτικών και την παρεμπόδιση των ορθών πρακτικών. Η σε βάθος κατανόηση της φύσης των μαθησιακών δυσκολιών και η συμπόρευση της γενικής και της ειδικής εκπαίδευσης θα οδηγήσουν στην άρση των όποιων ακόμη υφιστάμενων παρανοήσεων και στην υιοθέτηση πολιτικών που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην επιτυχία στο σχολείο, την εργασία αλλά και την κοινωνία των ατόμων εκείνων που αντιμετωπίζουν τέτοιου χαρακτήρα δυσκολίες. Η δημιουργία ενός συναινετικού κλίματος και η συνεχής ανατροφοδότηση έρευνας και πρακτικής καθίστανται απαραίτητες προϋποθέσεις σε συνδυασμό με την συνεχή επαγγελματική ανάπτυξη όλων όσων συνιστούν το έμψυχο υποστηρικτικό δυναμικό, όπως οι εκπαιδευτικοί κυρίως αλλά και άλλες ειδικότητες στο χώρο της ειδικής αγωγής, οι οποίοι καλούνται να θέτουν σε εφαρμογή τις κατάλληλα τεκμηριωμένες πρακτικές για τις περιπτώσεις αυτές. Συνεπώς, απαιτείται διαρκής αξιολόγηση αλλά και οι κατάλληλες αναθεωρήσεις όπου και στο βαθμό που αυτές κρίνονται επιβεβλημένες με κομβικούς παράγοντες στη συνολική διαχείριση του ζητήματος να αναδεικνύονται οι εκπαιδευτικοί, το σχολείο, οι γονείς, η κοινωνία και η οργανωμένη πολιτεία με τις υποστηρικτικές της δομές.