Απώλειες και δυναμική διεργασία του πένθους στο σχολείο

Το αποτελεσματικό σχολείο παρέχει στους μαθητές γνωστικά και συναισθηματικά εφόδια προκειμένου να ανταποκριθούν στις όποιες προκλήσεις της ζωής. Με δεδομένο ότι στη ζωή η εμπειρία της απώλειας, υλική ή άϋλη, είναι αναπόφευκτη και ότι κάθε αλλαγή εμπεριέχει την απώλεια και κάθε απώλεια απαιτεί αλλαγή, θεωρείται απαραίτητη και η συστηματική ένταξη μαθησιακών δραστηριοτήτων  με στόχο την  αποδοχή και τη διαχείριση του βιώματος της απώλειας, του πένθους, ώστε οι μαθητές να εξοικειωθούν με τις πολλαπλές πτυχές των.  Στην παρούσα εργασία, θα αναφερθούμε στις διαφορετικές εκφάνσεις της απώλειας: στις εξελικτικές απώλειες, στον παραγνωρισμένο θρήνο αλλά και σε απρόσμενες απώλειες όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, αρρώστια που απειλεί τη ζωή, διαζύγιο γονέων αλλά και απώλειες που καταργούν το ευρύτερο κοινωνικό  πλαίσιο του μαθητή, μετανάστευση, προσφυγιά, φυσική καταστροφή. Θα εστιάσουμε στο πένθος, ως μια δυναμική διεργασία στην οποία το άτομο συμμετέχει ενεργά. Η κατανόηση του πενθούντος, ως ενεργό υποκείμενο που αγωνίζεται να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα ανακατασκευάζοντας τα νοήματα θα κατευθύνει τον εκπαιδευτικό σε αποτελεσματική στήριξη τόσο του μαθητή όσο και της ομάδας, (κονστρουκτιβιστική προσέγγιση). Η δε συστηματική και εξειδικευμένη κατάρτιση των εκπαιδευτικών θα καταστήσει τη σχολική κοινότητα ικανή να ανταποκριθεί αποτελεσματικά τόσο σε επίπεδο πρόληψης, όσο και σε επίπεδο στήριξης όταν μέλος της κοινότητας της βιώνει οποιαδήποτε μορφή απώλειας.