Διερεύνηση της σχέσης των διαμαρτιών του μεσορχέου με την κρυψορχία μετά από προγεννητική αναστολή των ανδρογόνων

Εισαγωγή: Στη βιβλιογραφία επικρατεί μεγάλη διχογνωμία σχετικά με το αν τα ανδρογόνα επάγουν την κάθοδο του όρχη μέσω αναπτυξιακών μεταβολών στο σύνδεσμο του οίακα ή μεσω μορφολογικών μεταβολών στον κρανιακό ανελκτήρα σύνδεσμο του όρχη. Η παρούσα μελέτη είχε ως σκοπό να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ πιθανών μορφολογικών διαταραχών στο μεσεντέριο του όρχη, ένα ενιαίο σύνολο περιτοναϊκών πτυχών συμπεριλαμβανομένου του συνδέσμου του οίακα και του κρανιακού ανελκτήρα συνδέσμου, και της αποτυχίας στην κάθοδο του όρχη σε επίμυες με έκθεση στο αντιανδρογόνο φλουταμίδη κατά το κρίσιμο προγεννητικό διάστημα για την κάθοδο του όρχη. Υλικά και Μέθοδοι: Έγκυοι θηλυκοί επίμυες Sprague-Dawley έλαβαν υποδορίως 100 mg/kg/ημέρα φλουταμίδης ή το μέσο διάλυσης μόνο (μίγμα καλαμποκέλαιου/αιθανόλης) κατά τις ημέρες κύησης 16-17. Οι αρσενικοί απόγονοι που είχαν εκτεθεί σε φλουταμίδη (n=67), οι αρσενικοί απόγονοι που είχαν εκτεθεί στο μέσο διάλυσης (n=34) και οι θηλυκοί απόγονοι που είχαν εκτεθεί στο μέσο διάλυσης (n=28) υπεβλήθησαν σε χειρουργική διερεύνηση υπό χειρουργικό μικροσκόπιο την ημέρα ζωής 50. Η διερεύνηση περιελάμβανε καθορισμό της ακριβούς θέσης της γονάδας και έκπτυξη και καταμέτρηση των διαστάσεων όλων των περιτοναϊκών πτυχών του γεννητικού μεσεντερίου αμφοτερόπλευρα. Η διερεύνηση της σχέσης των μορφολογικών διαταραχών στο μεσεντέριο του όρχη εξαιτίας του αντιανδρογόνου με την επιτυχή κάθοδο του όρχη (n=61 οσχεϊκοί όρχεις με έκθεση στη φλουταμίδη) ή την αποτυχία της καθόδου του όρχη (n=50 μη κατελθόντες όρχεις με έκθεση στη φλουταμίδη, 33 κρυψορχικοί και 17 έκτοποι) έγινε με ανάλυση λογιστικής παλινδρόμησης. Αποτελέσματα: Το μεσεντέριο του όρχη συνίστατο σε ένα κρανιακό και ένα ουραίο φύλλο, με τα δύο φύλλα να βρίσκονται σε συνέχεια κατά μήκος του σπερματικού πόρου. Η φλουταμίδη είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του μεγέθους του κρανιακού φύλλου και τη μείωση του μεγέθους του ουραίου φύλλου σε σχέση με τους υγιείς μάρτυρες. Από όλες τις μορφολογικές διαταραχές που προκάλεσε η φλουταμίδη στο μεσεντέριο του όρχη, το μεγάλο μήκος της γραμμής καθήλωσης του κρανιακού φύλλου στο οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα και το μικρό μήκος του συνδέσμου του οίακα του ουραίου φύλλου βρέθηκε να έχουν ισχυρή και ανεξάρτητη επίδραση στην πιθανότητα αποτυχίας της καθόδου του όρχη. Η εκτοπία του όρχη, σε αντίθεση με την κρυψορχία, φάνηκε να συσχετίζεται μόνο με την παρουσία οίακα μικρού μήκους. Το γεννητικό μεσεντέριο στο θήλυ διέθετε μόνο κρανιακό φύλλο. Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης αποδεικνύουν το συνδυαστικό ρόλο του κρανιακού και του ουραίου φύλλου του γεννητικού περιτοναίου στην αποτυχία της καθόδου του όρχη, μέσω μιας μη φυσιολογικής μεγάλου μήκους ρίζας (οπίσθιας καθήλωσης) του μεσεντερίου του όρχη και ενός μη φυσιολογικού μικρού μήκους συνδέσμου του οίακα αντίστοιχα. Η αναστολή της φυσιολογικής ανάπτυξης και διαφοροποίησης του μεσεντερίου του όρχη με προγεννητική χορήγηση φλουταμίδης δεν οδηγεί σε θηλεοποίηση της δομής.