Η επίδραση ψηφιακών παιχνιδιών ελεύθερης διάδρασης στις αφηγηματικές δεξιότητες μαθητών δημοτικού σχολείου

Με αφετηρία την ερευνητική υπόθεση ότι η παιγνιακή εμπειρία εξαρτάται από τον βαθμό της ελευθερίας επιλογής που προσφέρουν τα ψηφιακά παιχνίδια, η παρούσα διδακτορική διατριβή, μέσα από μια σειρά πειραματικών προσπαθειών, επιχειρεί (α) να διερευνήσει και να αποσαφηνίσει τα πρωτογενή χαρακτηριστικά των ψηφιακών παιχνιδιών από τα οποία προκύπτουν οι βαθμοί προκαθορισμένης ή όχι δομής και διάδρασης, (β) να μελετήσει τον ρόλο των χαρακτηριστικών αυτών στην παραγωγή διασκεδαστικού (fun) και μαθησιακού (learning) δυναμικού των ψηφιακών παιχνιδιών, (γ) να εξετάσει τη σχέση μεταξύ της παιγνιακής εμπειρίας και του είδους του ψηφιακού παιχνιδιού, αν δηλαδή το ψηφιακό παιχνίδι εστιάζει περισσότερο στη διάσταση του game (ψηφιακά παιχνίδια δομημένης διάδρασης) ή στη διάσταση του play (ψηφιακά παιχνίδια ελεύθερης διάδρασης), (δ) να διαμορφώσει ένα μοντέλο βαθμονόμησης της ελευθερίας επιλογής, ώστε τα ψηφιακά παιχνίδια να μπορούν να ταξινομηθούν με αντικειμενικό τρόπο σε διαβαθμίσεις ενός συνεχούς από παιχνίδια περισσότερο ελεύθερης σε παιχνίδια περισσότερο δομημένης πλοκής και διάδρασης, και (ε) να διερευνήσει την επίδραση των ψηφιακών παιχνιδιών ελεύθερης διάδρασης στις αφηγηματικές δεξιότητες μαθητών Ε΄ Δημοτικού σε σχέση με ψηφιακά παιχνίδια δομημένης διάδρασης. Τα ευρήματα των ερευνών, οι οποίες διεξήχθησαν για τις ανάγκες της διδακτορικής διατριβής, παρέχουν σημαντικές ενδείξεις που μας επιτρέπουν, επί της αρχής, να συμπεράνουμε ότι (α) τα ψηφιακά παιχνίδια ελεύθερης διάδρασης δημιουργούν θετικότερη παιγνιακή εμπειρία σε σύγκριση με τα ψηφιακά παιχνίδια προκαθορισμένης πλοκής και διάδρασης, (β) η έννοια της ελευθερίας επιλογής μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά και ποιοτικά στα ψηφιακά παιχνίδια προκειμένου να αποτιμηθεί ο βαθμός ελευθερίας τους και μπορούν να ταξινομούνται σε διαβαθμίσεις ενός συνεχούς φάσματος από τις απόλυτα ελεύθερες δραστηριότητες έως τις απόλυτα δομημένες και με προσχεδιασμένους στόχους δραστηριότητες και (γ) η χρήση ψηφιακών παιχνιδιών ελεύθερης διάδρασης επιδρά θετικά ως προς τη γλωσσική συνοχή και τη νοηματική συνεκτικότητα των αφηγηματικών κειμένων που παράγονται από μαθητές σχολικής ηλικίας, πάντα σε συνδυασμό με παρεμβατικά προγράμματα φιλαναγνωσίας και διδασκαλίας τεχνικών παραγωγής αφηγηματικών κειμένων, με την οποία οι μαθητές εξοικειώνονται με τα δομικά χαρακτηριστικά των αφηγηματικών κείμενων.Τα αποτελέσματα της παρούσας διδακτορικής διατριβής αποτελούν το έναυσμα για μελλοντικές ερευνητικές προσπάθειες, που θα στοχεύσουν στη διερεύνηση της επίδρασης των ψηφιακών παιχνιδιών ελεύθερης διάδρασης στην παραγωγή διαφορετικών κειμενικών ειδών, π.χ. περιγραφικά, επιχειρηματολογικά, πραγματολογικά κείμενα, αλλά και την αξιοποίηση των ψηφιακών παιχνιδιών ελεύθερης διάδρασης ως μια ισχυρή αφόρμηση, για μεγαλύτερο παρακείμενο (paratext) ή παρακειμενικότητα, που παράγουν οι παίκτες γύρω από την εμπειρία τους με τα παιχνίδια, διερευνώντας εάν αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη και ποιοτικότερη παραγωγή λόγου.