Προσδιορισμός της υπερέκφρασης βιολογικών δεικτών σε καρκινώματα του ενδομητρίου με ανοσοϊστοχημικές μεθόδους

Σκοπός : O καρκίνoς του ενδομητρίου είναι μια από τις πιο συχνές κακοήθειες του γυναικείου γεννητικού συστήματος. Οι μεταβολές στα επίπεδα έκφρασης διαφόρων ογκογονιδίων και ογκοκατασταλτικών γονιδίων εξυπηρετούν σημαντικό ρόλο στην καρκινογένεση και τη βιολογική συμπεριφορά του καρκίνου του ενδομητρίου. Η χρόνια υπερινσουλιναιμία λόγω της αντίστασης στην ινσουλίνη και τα αυξημένα επιπέδα του ινσουλινομιμητικού αυξητικού παράγοντα IGF-1 και IGF-2 είναι ενδεικτικά ενός σημαντικά υψηλότερου κινδύνου για δημιουργία ενδομητρίου καρκινώματος. Υπάρχει πλήθος στοιχείων που δείχνουν τη διαφορετική έκφραση των ισομορφών του IGF-1 σε διάφορους τύπους καρκίνου. Υλικά και Μέθοδοι : Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αναδρομική αξιολόγηση της ανοσοϊστοχημικής πρωτεϊνικής έκφρασης των p53, PTEN, survivin και της IGF1Ec ισομορφής. σε 99 αρχειοθετημένες ιστικές τομές ενδομητρίου καρκινώματος. Επιπλέον, αξιολογήθηκε ο συσχετισμός της έκφρασης αυτών των πρωτεϊνών με κλινικοπαθολογικές παραμέτρους και i) της ταυτόχρονης έκφρασης p53 και PTEN, ii) της ταυτόχρονης έκφρασης survivin και PTEN και p53, και iii) της ταυτόχρονης έκφρασης της ισομορφής IGF-1Ec και των PTEN, p53 ή survivin . Η έκφραση της ισομορφής IGF-1Ec αξιολογήθηκε επίσης σε εννέα περιπτώσεις μη νεοπλασματικού ενδομητρικού ιστού γειτνιάζοντος με τον όγκο, σε 30 περιπτώσεις φυσιολογικού ενδομητρίου καθώς και σε 30 περιπτώσεις υπερπλαστικού ενδομητρίου. Αποτελέσματα: Τα συνολικά ποσοστά ανοσοθετικότητας p53 και PTEN ήταν 89 και77%, αντίστοιχα, σύμφωνα με το άθροισμα της έντασης της ανοσοχρώσης και των βαθμολογιών (scores) των ανοσοθετικών κυττάρων. Ανοσοθετικότητα για τη survivin εντοπίστηκε στο 88% των περιπτώσεων. Η έκφραση του IGF-1Ec ήταν υψηλή σε μη ενδομητριοειδή καρκινώματα (ορώδη- θηλώδη ή διαυγοκυτταρικά ) σε σύγκριση με αυτή των ενδομητριοειδών αδενοκαρκινωμάτων. Η έκφραση του IGF-1Ec ήταν επίσης υψηλή παρουσία νέκρωσης όγκου. Συγκεκριμένα, το άθροισμα της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης του p53 συσχετίστηκε σημαντικά με την ηλικία της ασθενούς (Ρ = 0,037), τον ιστολογικό τύπο (Ρ = 0,008), τον ιστολογικό βαθμό (Ρ = 0,002) και τη διήθηση των σάλπιγγων και / ή των ωοθηκών (Ρ = 0,014). Επιπλέον, η έκφραση του PTEN συσχετίστηκε με διήθηση του μυομητρίου (ρ = 0,377, Ρ = 0,002) και το κλινικό στάδιο (Ρ = 0,019). Εντοπίστηκε μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ του αθροίσματος της έντασης χρώσης και των βαθμολογιών των ανοσοθετικών κυττάρων της survivin, και της ηλικίας της ασθενούς (P = 0,028), του ιστολογικού βαθμού (P <0,001), του κλινικού σταδίου (P = 0,018) και της διήθησης των σαλπίγγων και / ή των ωοθηκών (Ρ= 0,039). Επιπλέον, υπήρξε μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ιστολογικής διαφοροποίησης και του αθροίσματος της έντασης χρώσης και του αριθμού των ανοσοθετικών κυττάρων για τον IGF-1Ec στον καρκίνο του ενδομητρίου. Το ταυτόχρονο άθροισμα της συνέκφρασης p53 και PTEN εντοπίστηκε στο 45% των ασθενών με αδενοκαρκίνωμα του ενδομητρίου. Η ταυτόχρονη έκφραση survivin, PTEN και p53 (βαθμολογία χρώματος και ένταση) παρατηρήθηκε στο 60% των αδενοκαρκινωμάτων του ενδομητρίου. Το άθροισμα της ανοσοθετικότητας του p53 συσχετίστηκε έντονα με την έκφραση του PTEN (ρ = 0,256, Ρ = 0,044). Επιπλέον, η ταυτόχρονη έκφραση p53 και PTEN συσχετίστηκε με την ηλικία των ασθενών (Ρ =0,008) και την ιστολογική διαφοροποίηση (Ρ = 0,028). Παρατηρήθηκε μια αρνητική τάση συσχέτισης μεταξύ της βαθμολογίας ανοσοχρώσης survivin και PTEN (Ρ = 0,062,ρ = -0,238). Δείγματα με υψηλές βαθμολογίες έκφρασης survivin έτειναν να δείχνουν μειωμένες βαθμολογίες ανοσοχρωματισμού PTEN και αντιστρόφως. Ωστόσο, σε περιπτώσεις με αυξημένη συνέκφραση survivin και PTEN, παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση με ιστολογικούς τύπους (Ρ = 0,020). Εντοπίστηκε στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ συνέκφρασης survivin και p53 (P = 0,008, ρ =0,300). Περαιτέρω, εντοπίστηκε μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ της συνέκφρασης survivin και του αθροίσματος ανοσοέκφρασης του p53 και της ηλικίας των ασθενών(P = 0,001),του ιστολογικού τύπου (P = 0,020), του κλινικού σταδίου (P = 0,037), της ιστολογικής διαφοροποίησης (P = 0,001) και παρουσίας σαλπιγγικής και / ήωοθηκικής διήθησης (P = 0,026). Επιπλέον, υπήρξε μια μέτρια αρνητική συσχέτιση μεταξύ της συνέκφρασης του IGF-1Ec και του PTEN, τόσο για τον αριθμό των ανοσοθετικών κυττάρων (P = 0,006, ρ = -0,343) όσο και για το άθροισμα της χρώσης (βαθμολογίες και ένταση), P = 0,006 , ρ = -0.343). Τέλος , υπήρχε μια θετική συσχέτιση μεταξύ του αθροίσματος της χρώσης (βαθμολογία και ένταση χρώσης) και της συνέκφρασης του IGF-1Ec και της survivin (Ρ = 0,043, ρ = 0,225). Ωστόσο, δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ της ταυτόχρονης έκφρασης του IGF-1Ec και του p53. Συμπεράσματα: Τα ευρήματα έδειξαν μια συσχέτιση μεταξύ της έκφρασης του p53και του PTEN στο αδενοκαρκίνωμα του ενδομητρίου, η οποία υποδηλώνει μια εγγενή σχέση μεταξύ των επιπέδων έκφρασης αυτών των ογκοκατασταλτικών γονιδίων. Η μελέτη έδειξε επίσης ότι η ταυτόχρονη έκφραση p53 και PTEN συμβάλει στο χαρακτηρισμό της συμπεριφοράς του όγκου του καρκινώματος του ενδομητρίου. Συνολικά, η παρούσα μελέτη καταδεικνύει τη συνδυασμένη έκφραση των p53 και PTEN στην ανάπτυξη υψηλού βαθμού ενδομητρικού καρκινώματος σε ηλικιωμένες ασθενείς. Επιπλέον, τα ευρήματα έδειξαν ενεργοποίηση διαφορετικών μοριακών οδών στην εξέλιξη του όγκου μεταξύ καρκινωμάτων ενδομητρίου χαμηλού και υψηλού βαθμού. Επίσης, τα ευρήματα έδειξαν ότι η survivin μπορεί να αποτελεί ένα δείκτη δυσμενούς πρόγνωσης σε ηλικιωμένες ασθενείς με καρκίνωμα του ενδομητρίου, σε συγκεκριμένες περιστάσεις που εξαρτώνται από διαφορετικές ταυτόχρονες γενετικές μεταβολές και διαφορετικούς συνδυασμούς μοριακών οδών. Τα αυξημένα επίπεδα έκφρασης survivin και PTEN μπορεί να παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη πιο επιθετικού καρκίνου του ενδομητρίου κατά την αλληλεπίδρασή τους. Επιπλέον, τα επίπεδα πρωτεϊνικής έκφρασης της survivin και του p53 συσχετίζονται θετικά και μπορεί να μοιράζονται μια κοινή μοριακή οδό για την εξέλιξη της καρκινογένεσης του ενδομητρίου. Αυτά τα ευρήματα παρείχαν αποδείξεις ότι ο συνδυασμός survivin και p53 μπορεί να είναι χρήσιμοι δείκτες για την πρόβλεψη της συμπεριφοράς και της πρόγνωσης του όγκου. Τέλος, αυτά τα αποτελέσματα υπογράμμισαν τη σημασία της έκφρασης του IGF-1Ec κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης μη οιστρογονοεξαρτώμενου αδενοκαρκινώματος. Τα IGF-1Ec και PTEN μπορεί να λειτουργούν αντίθετα κατά την καρκινογένεση του ενδομητρίου. Αντιθέτως, το IGF-1Ec και η survivin μπορεί να μοιράζονται κοινές μοριακές οδούς και μπορεί να προάγουν, παράλληλα, την ανάπτυξη όγκων.