Open AccessΟ ρόλος των ιντερλευκινών IL16, IL17 και IL23 στην παθογένεια του πομφολυγώδους πεμφιγοειδούς
Author(s) -
Φλωρεντίνα - Σύλβια Δελλή
Publication year - 2021
Language(s) - Italian
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/48559
Subject(s) - interleukin 23 , medicine , immunology , interleukin 17 , cytokine
Οι ασθενείς με πομφολυγώδες πεμφιγοειδές (ΠΠ) είναι συνήθως άνω των 70 ετών, με περιορισμένη αντοχή στις παρενέργειες των ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων. Οι εξελίξεις στην κατανόηση της παθοφυσιολογίας του ΠΠ οδήγησαν στη δημιουργία μορίων, τα οποία στοχεύουν τους ειδικούς οδούς που εμπλέκονται στην επαγωγή και στη συνεχή εξέλιξη της νόσου. Οι ασθενείς με τιμές του δείκτη της καταλαμβανόμενης επιφάνεια σώματος από το εξάνθημα του πομφολυγώδους πεμφιγοειδούς BPDAI (bullous pemphigoid disease area index) πάνω των 60 και λιγότερο του 100 χωρίστηκαν σε δύο ομάδες – μια με ψηλά επίπεδα της ολικής IgE και άλλη με φυσιολογικά επίπεδα της ολικής IgE. Οι παράμετροι που μελετήθηκαν συμπεριλαμβάνουν την εωσινοφιλία, τα επίπεδα της ολικής IgE στο αίμα, και τα επίπεδα των ιντερλευκινών (IL) 16, 17A και 23 στο περιφερικό αίμα και στον ορό της πομφόλυγας. Τριάντα ασθενείς πληρούν τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη. Οι ασθενείς με υψηλά επίπεδα IgE έχουν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα IL17A και σε φυσιολογικά πλαίσια επίπεδα IL23 στο αίμα και στον ορό της πομφόλυγας. Οι ασθενείς με φυσιολογικά επίπεδα IgE έχουν ελαφρώς ψηλότερα επίπεδα IL23 στο αίμα και στον ορό της πομφόλυγας. Η εωσινοφιλία σχετίζεται θετικά με τα επίπεδα της IL17A στο αίμα και αρνητικά με τα επίπεδα της IL23. Τα επίπεδα της IL16 δε διαφέρουν στις δύο ομάδες. Οι ασθενείς με ΠΠ θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την πρόσθεση των μη ανοσοκαταλτικών θεραπειών στα ενδεδειγμένα θεραπευτικά σχήματα για τη δερματική τους νόσο.