Open AccessThe formal expression of grammatical gender in a modern greek dialect affected by italo-romance
Author(s) -
Vasiliki Makri,
Βασιλική Μακρή
Publication year - 2021
Language(s) - Uncategorized
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/48081
Subject(s) - romance , expression (computer science) , linguistics , grammatical gender , literature , art , history , psychology , philosophy , computer science , noun , programming language
Σε αυτή τη διδακτορική διατριβή, μελετώ πρωτίστως το γένος, εστιάζοντας σε φαινόμενα γλωσσικής επαφής και δανεισμού ουσιαστικών στο επίπεδο διεπαφής της ελληνικής με την ιταλορομανική (βενετσιάνικη και ιταλική) στα Ιόνια νησιά. Η παρούσα διατριβή στοχεύει να καταγράψει και να εξετάσει μια διάλεκτο της νεοελληνικής που έχει υπάρξει σε καθεστώς ιταλογενούς επαφής, την επτανησιακή, η οποία είναι η διάλεκτος των Ιονίων Νήσων. Εξετάζω τις στρατηγικές, τους μηχανισμούς και τις αρχές που διέπουν την ενσωμάτωση των δάνειων ουσιαστικών και την ανάθεση των γραμματικού γένους στην επτανησιακή, με σκοπό να αποκαλύψω το βαθμό ενσωμάτωσής τους στο μορφολογικό μοτίβο της ονοματικής κλίσης. Σκοπός της διατριβής είναι η παρουσίαση μίας συστηματικής διερεύνησης της ενσωμάτωσης ιταλορομανικών στοιχείων στη μορφολογία των ουσιαστικών της επτανησιακής. Εξερευνώντας τη γλωσσική μεταβολή που παρουσιάστηκε στη μορφολογία των ουσιαστικών της διαλέκτου, αυτή η μελέτη επιχειρεί να τονίσει την επίδραση της γλωσσικής επαφής στη διαμόρφωση της γλώσσας στόχου και των κυρίαρχων τάσεων του υπό εξέταση συστήματος. Η διατριβή ακολουθεί μια συγχρονική-διαχρονική τροχιά σε μια προσπάθεια να αξιολογηθεί η επαγόμενη από επαφή αλλαγή, αντιπαραβάλλοντάς την με ενδογλωσσικές αλλαγές που εντοπίζονται στη διάλεκτο. Υποστηρίζεται ότι οι δομικές ιδιότητες και οι κανόνες σχηματισμού ουσιαστικών της γλώσσας αποδέκτριας καθορίζουν την κατεύθυνση και το είδος της αλλαγής στην προσαρμογή των δάνειων ουσιαστικών. Εξετάζοντας τόσο το γηγενές όσο και το δανεισμένο γλωσσικό υλικό από μία ενδογλωσσική σκοπιά, η παρούσα μελέτη δείχνει ότι το γραμματικό γένος λειτουργεί ως εργαλείο το οποίο μπορεί να φέρει στην επιφάνεια τις υφιστάμενες ενδογενείς τάσεις του συστήματος. Υποστηρίζεται ότι η εξάπλωση του ουδέτερου γένους που παρατηρείται στην επτανησιακή τόσο σε συγχρονικό όσο και σε διαχρονικό επίπεδο αποκαλύπτει την τάση του συστήματος για ‘κανονική αναπαράσταση’ (canonicity, see Corbett, 2015, 2016) του γραμματικού γένους. Τέλος, η ανάλυση φανερώνει ότι η αποδελτίωση και μελέτη όχι μόνο συγχρονικών αλλά και διαχρονικών δεδομένων μπορεί να οδηγήσει σε παραδοχές και προβλέψεις σχετικά με το τί πυροδοτεί τη διαδικασία του δανεισμού, την ανάθεση γραμματικού γένους και πρωτίστως σχετικά με το ίδιο το σύστημα και τις ενδογενείς τάσεις του.