Αξιολόγηση αγγειογενετικών και ανοσολογικών παραγόντων σε ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνο (ΗΚΚ) πριν και μετά από τοπικές ή συστηματικές θεραπείες

Αξιολόγηση ανοσολογικών παραγόντων σε ασθενείς με Ηπατοκυτταρικό Καρκίνο (HKK) πριν και μετά από τοπικές θεραπείες. Σκοπός: Να αξιολογηθεί η σχέση των επιπέδων του T-cell immunoglobulin and mucin domain-3 (ΤΙΜ-3) και Programmed Death ligand-1 (PD-L1) στον ορό ασθενών με ΗΚΚ με το στάδιο του ΗΚΚ, να προσδιοριστεί η μεταβολή των τιμών TIM-3 μετά από TACE και να ελεγχθεί η συσχέτιση της μεταβολής με την ανταπόκριση στη θεραπεία. Υλικό και μέθοδοι: Μελετήθηκαν ασθενείς με ΗΚΚ διαφορετικής αιτιολογίας. Τα επίπεδα του TIM-3 ανιχνεύτηκαν στον ορό και συσχετίστηκαν με το στάδιο ΗΚΚ βάσει σταδιοποίησης Βαρκελώνης (BCLC). Επιπλέον, ελέγχθηκε η συσχέτιση των επιπέδων ΤΙΜ-3 με την πιθανότητα ανίχνευσης του PD-L1 στον ορό. Στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ενδαρτηριακό χημειοεμβολισμό (TACE), συγκρίθηκαν οι τιμές ΤΙΜ-3 προ θεραπείας και μία εβδομάδα μετά τη θεραπεία και συσχετίστηκαν με την ανταπόκριση βάσει κριτηρίων mRECIST. Αποτελέσματα: Συμπεριελήφθησαν 53 ασθενείς (μέση ηλικία:76±11έτη, 71.7% άνδρες, 84.9% ιογενούς αιτιολογίας) με στάδιο ΗΚΚ κατά BCLC: 0 (5.7%), A (33.9%), B (32.1%), C (22.6%), and D (5.7%).Οι διάμεσες τιμές του TIM-3 ανάλογα με το στάδιο BCLC του ΗΚΚ ήταν: 132 pg/mL (Q25–75: 93–143 pg/mL) στο BCLC 0, 171 pg/mL (Q25–75: 113–232 pg/mL) στο BCLC A, 218 pg/mL (Q25–75: 108–339 pg/mL) στο BCLC B, 425 pg/mL (Q25–75: 266–633 pg/mL) στο BCLC C, και 2671 pg/mL (Q25–75: 234–5000 pg/mL) στο BCLC D. Οι ασθενείς με προχωρημένο ΗΚΚ (BCLC C) είχαν σημαντικά υψηλότερς τιμές TIM-3 στον ορό σε σχέση με τους ασθενείς με BCLC A (p = 0.009) και BCLC B (p = 0.019). Ο PD-L1 ήταν ανιχνεύσιμος σε 9/53 (17%) ασθενείς. Η πιθανότητα ανίχνευσης του PD-L1 στον ορό εμφάνιζε σημαντική συσχέτιση με τις τιμές του ΤΙΜ-3 σύμφωνα με το μοντέλο μονοπαραγοντικής λογιστικής παλινδρόμησης (p=0.047). Στους 33 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ΤΑCE, η διάμεση τιμή του ΤΙΜ-3 μία εβδομάδα μετά τη θεραπεία (231 pg/ml, 132-452) ήταν σημαντικά υψηλότερη από την αντίστοιχη προ θεραπείας (176 pg/ml, 110-379),(p=0.036). Επίσης, οι ασθενείς που ανταποκρίθηκαν πλήρως, είχαν υψηλότερη διάμεση τιμή ΤΙΜ-3 (534 pg/ml,528-563) μία εβδομάδα μετά τη θεραπεία σε σχέση με αυτούς που είχαν μερική ανταπόκριση (222 pg/ml,131-368) βάσει κριτηρίων mRECIST (p=0.028). Συμπεράσματα: Οι τιμές του ΤΙΜ-3 στον ορό ασθενών με ΗΚΚ συσχετίζονται με το στάδιο της νόσου, με υψηλότερες τιμές στα πιο προχωρημένα στάδια. Η θεραπεία με TACE αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα του ΤΙΜ-3 μία εβδομάδα μετά, ενώ οι ασθενείς με πλήρη ανταπόκριση έχουν υψηλότερες τιμές μετά τη θεραπεία σε σχέση με αυτούς που είχαν μερική ανταπόκριση. Οι ανωτέρω παρατηρήσεις θα μπορούσαν να έχουν εφαρμογή σε μελέτες συνδυασμού ανοσοθεραπείας-ΤΑCE.