
Εφαρμογή της θεωρίας των επίκυκλων στο μηχανισμό των Αντικυθήρων
Author(s) -
Ioannis Diolatzis,
Ιωάννης Διόλατζης
Publication year - 2021
Language(s) - Uncategorized
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/47309
Subject(s) - computer science
Ο κύριος στόχος της ερευνητικής πορείας αυτής της διατριβής ήταν η ψηφιακή ανασύσταση του χαμένου γεωκεντρικού πλανητάριου του μηχανισμού των Αντικυθήρων. Η πλανητική αυτή κατασκευή έπρεπε να είναι συμβατή με την κατασκευαστική φιλοσοφία του υπάρχοντος τμήματος και σε συμφωνία με τα χαραγμένα κείμενα που έχουν αναγνωριστεί στις επιφάνειες του. Ο κύριος ερευνητικός προβληματισμός ήταν: Είναι δυνατόν ο μηχανισμός των Αντικυθήρων εκτός από ένας αστρονομικός-ημερολογιακός μετρητής ακριβείας, να ήταν και ένα γεωκεντρικό πλανητάριο; Τα επιμέρους ερευνητικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντηθούν ώστε να ικανοποιηθεί το βασικό ερώτημα ήταν: Στη προτεινόμενη από τη συγκεκριμένη διατριβή, πλανητική σύνθεση: 1. Πως θα μπορούσε να μοντελοποιηθεί η γεωκεντρική κίνηση των πέντε πλανητών κάνοντας χρήση της επικυκλικής θεωρίας; 2. Πως θα μπορούσαν να προσομοιωθούν οι εκκεντρότητες Ερμή και Άρη κάνοντας χρήση της Εκκεντρικής θεωρίας; 3. Πως θα μπορούσε να εξασφαλιστεί η ακρίβεια και η αξιοπιστία των μετρήσεων που είναι δεδομένο χαρακτηριστικό του μηχανισμού των Αντικυθήρων; 4. Πως θα μπορούσε να παρασταθεί η γεωκεντρική κίνηση των εξωτερικών πλανητών ώστε να εναρμονίζονται χωρικά και χρονικά με τους εσωτερικούς πλανήτες; Η ερευνητική μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιλάμβανε τα εξής διαδοχικά βήματα: •Μαθηματική μοντελοποίηση πλανητικών γεωκεντρικών τροχιών. •Εφαρμογή επικυκλικής θεωρίας με χρήση μαθηματικών με παραμετροποίηση από ιστορικές αναφορές αστρονομικών στοιχείων •Δυναμική προσομοίωση των πλανητικών γεωκεντρικών κινήσεων και τροχιών των πέντε πλανητών. •Αξιολόγηση αποτελεσμάτων με αποδοχή ή απόρριψη των επιλογών και κατάλληλη ανατροφοδότηση. •Τελική αποδεκτή επικυκλική διάταξη και μηχανική προσομοίωση της σε δυο διαστάσεις. • Τρισδιάστατη ψηφιακή μοντελοποίηση με φυσική αλληλεπιδραστική κίνηση των γραναζιών και εμφάνιση των γεωκεντρικών πλανητικών τροχιών. Τα επιμέρους συμπεράσματα που εξήχθησαν από αυτή την ερευνητική διαδικασία ήταν: •Με κατάλληλη χρήση της Επικυκλικής θεωρίας μπορούν να μοντελοποιηθούν οι γεωκεντρικές τροχιές όλων των πλανητών. •Με κατάλληλη χρήση της Θεωρίας των έκκεντρων του Ιππάρχου, μπορεί να προσομοιωθεί η εκκεντρότητα των ελλειπτικών τροχιών του Ερμή και του Άρη. •Κάνοντας χρήση πρωτότυπων επικυκλικών διατάξεων γραναζιών μπορούν να αποδοθούν ρεαλιστικά οι γεωκεντρικές πλανητικές κινήσεις ελαχιστοποιώντας με αυτό τον τρόπο τα σφάλματα μέτρησης •Η μαθηματική προσομοίωση των γεωκεντρικών πλανητικών τροχιών απετέλεσε βασικό κριτήριο για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. •Η κίνηση του τρισδιάστατου γεωκεντρικού πλανητάριου επετεύχθη χάριν στη φυσική αλληλεπίδραση των κινουμένων μερών του ενώ οι τροχιές των σφαιριδίων συνέπεσαν με τις μαθηματικές γεωκεντρικές τροχιές αποδεικνύοντας ότι αυτό κληρονόμησε τη μαθηματική προέλευση του θεωρητικού μέρους. Χρησιμοποιώντας θεωρίες και αστρονομικές μετρήσεις εκείνης της ιστορικής περιόδου έγινε κατορθωτή η κατασκευή ενός γεωκεντρικού πλανητάριου. Επιπλέον η πιθανή του ύπαρξη είναι συμβατή με το υπάρχον κειμήλιο. Έτσι το συμπέρασμα είναι ότι ο μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι πολύ πιθανόν εκτός από ένας αστρονομικός μετρητής ακριβείας να ήταν και ένα γεωκεντρικό πλανητάριο που αποτελεί και καταφατική απάντηση στο βασικό ερευνητικό ερώτημα.