Κοζανίτες έμποροι τον 19ο αιώνα

Αξιοποιώντας ένα ογκώδες και αναξιοποίητο, έως τώρα, πρωτογενές αρχειακό υλικό, μελετήθηκαν οι οικονομικές, οι εμπορικές και οι κοινωνικές δραστηριότητες δύο εμπόρων της Κοζάνης, του Κωνσταντίνου Δ. Τακιατζή και του Δημητρίου Κ. Κοεμτζή, τον 19ο αι.. Με τη συγγραφή αυτής της διδακτορικής διατριβής παρουσιάσθηκε η οικονομική ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας –ιδίως της Κοζάνης– κατά την ύστερη περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας και, πιο συγκεκριμένα, από τον 18ο ώς τα τέλη περίπου του 19ου αιώνα. Μελετήθηκαν πηγές για πρόσωπα και θεσμούς, καθώς επίσης η δημογραφική, οικονομική, κοινωνική και εκπαιδευτική ανάπτυξη της Κοζάνης, μετά τον 17ο αι., με στόχο να κατανοήσουμε το πλαίσιο δραστηριοποίησης αυτών των εμπόρων. Αναλυτικότερα, οι δύο έμποροι παρουσιάζουν πολλά κοινά σημεία όσον αφορά στις οικονομικές και τις κοινωνικές τους δραστηριότητες. Λειτουργούσαν ως μεταπράτες για τα αγροτικά και βιοτεχνικά προϊόντα της περιοχής Κοζάνης και ευρύτερα της Δυτικής Μακεδονίας, με στόχο την επίτευξη του υψηλότερου δυνατού κέρδους. Κατά τη περίοδο της ενασχόλησής τους με το εμπόριο δημιούργησαν ένα ευρύ εμπορικό δίκτυο, επιδιώκοντας τη διεύρυνση των εμπορικών τους συναλλαγών, την καλύτερη προώθηση των προϊόντων που εμπορεύονταν και τον καλύτερο έλεγχο των οικονομικών τους συναλλαγών. Μάλιστα, οι έμποροι που συγκροτούσαν ένα δίκτυο εμπορεύονταν συγκεκριμένα προϊόντα (γουναρικά, δέρματα, δημητριακά, κρόκο κ. ά.). Επίσης, οι εν λόγω έμποροι δεν περιορίστηκαν μόνο στην άσκηση του εμπορίου. Αντίθετα, επιδόθηκαν σε διάφορες οικονομικού τύπου δραστηριότητες, ανάλογα με τις ευκαιρίες που πρόσφερε η αγορά. Εργάζονταν με σύνεση, χωρίς παρορμητισμό, αποφεύγοντας το ρίσκο, έχοντας ως βασική αρχή την ευκαιριακή εκμετάλλευση κάθε περίστασης. Εν κατακλείδι, οι δύο έμποροι Κ. Τακιατζής και ο Δ. Κοεμτζής τοποθετούνται στην κορυφή της οικονομικό-κοινωνικής πυραμίδας της Κοζάνης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα του 19ου αιώνα. Επρόκειτο για άτομα αρχοντικής καταγωγής, με αξιόλογη προσφορά και ευεργεσίες στην κοινωνία της πόλης. Αν και διέφεραν ως προς τα οικονομικά τους μεγέθη, αποτέλεσαν κυρίαρχα μέλη του «σώματος» των Κοζανιτών εμπόρων του 19ου αιώνα.