Συγκριτική μελέτη της νευροενδοκρινικής και φλεγμονώδους απόκρισης του οργανισμού στην κοιλιακή και λαπαροσκοπική ολική ωοθηκυστερεκτομή

Σκοπός αυτής της διατριβής ήταν η εκτίμηση της νευροενδοκρινικής και φλεγμονώδους απόκρισης στη λαπαροσκοπική ολική ωοθηκυστερεκτομή σε κονίκλους, συγκρίνοντας τους δείκτες χειρουργικού στρες της λαπαροσκοπικής ομάδας με αυτούς της ομάδας της ανοιχτής ολικής ωοθηκυστερεκτομής και της ανοιχτής ολικής ωοθηκυστερεκτομής με προεγχειρητική διήθηση τοπικού αναισθητικού υποδόρια κατά μήκος της χειρουργικής τομής. Πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία αίματος από 18 κόνικλους, εκ των οποίων 6 υποβλήθηκαν σε λαπαροσκοπική ολική ωοθηκοστερεκτομή (ΛΟΩ), 6 σε ανοικτή ολική ωοθηκυστερεκτομή (ΑΟΩ) και 6 σε ΑΟΩ στα οποία εφαρμόστηκε προεγχειρητική διήθηση της χειρουργικής τομής, υποδορίως, με λιδοκαίνη 2% (ΠΔΚΟΩ), 30 λεπτά πριν από την πρόκληση αναισθησίας (Τ0), αμέσως μετά την τομή του δέρματος (Τ1), 90 λεπτά μετά την επέμβαση (Τ2) και 24 ώρες μετά την επέμβαση (Τ3). Ο ορός κορτιζόλης και CRP, και οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα ACTH, TNF-α, αδρεναλίνης, νοραδρεναλίνης και IL-6 αξιολογήθηκαν. Η ΛΟΩ στους κόνικλους έχει πλεονεκτήματα σε σχέση με την ανοικτή χειρουργική τεχνική, επειδή προκαλεί μικρότερη απόκριση χειρουργικού στρες όσον αφορά τις συγκεντρώσεις κορτιζόλης στον ορό, αμέσως μετά την τομή του δέρματος (p = 0,04) καθώς και τις συγκεντρώσεις αδρεναλίνης πλάσματος (p = 0,035) και TNF-a (p = 0,047) 24 ώρες μετά την επέμβαση.