Η περιβαλλοντική εκπαίδευση ως εργαλείο επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών των φυσικών επιστημών στη δευτεροβάθμια εκπ/ση

Η διατριβή διερευνά τη δυναμική της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ως εργαλείο επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών Φυσικών Επιστημών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η Θεωρία Δραστηριοτήτων (Cultural Historical Activity Theory) λειτουργεί το ως εργαλείο ανάλυσης των αντιλήψεων, προθέσεων και πρακτικών των εκπαιδευτικών Φ.Ε. Οι πρακτικές και αντιλήψεις των εκπαιδευτικών προβάλλουν τη σύγκρουση του παλιού με το νέο, του θετικισμού με τον εποικοδομητισμό σε μια μάχη σε εξέλιξη. Ο σύγχρονος τρόπος υλοποίησης προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Εκπαίδευσης για την Αειφορία αξιοποιεί παιδαγωγικές μεθόδους και πρακτικές που είναι παιδαγωγικά αντίθετες από αυτές που εφαρμόζουν στη διδακτική πράξη οι εκπαιδευτικοί Φυσικών Επιστημών, οι οποίοι στην πλειονότητα τους ακολουθούν τον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας. Το θετικιστικό μοντέλο που παραδοσιακά αξιοποιεί ο εκπαιδευτικός Φυσικών Επιστημών συγκρούεται με το εποικοδομητικό μοντέλο που έχει υιοθετήσει η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και οι εντάσεις και αντιφάσεις καταγράφονται από το ιδανικό αναλυτικό εργαλείο γι’ αυτή την περίπτωση την Θεωρία δραστηριοτήτων. Η μελέτη διερευνά τις αντιλήψεις 40 έμπειρων εκπαιδευτικών Φυσικών Επιστημών, οι οποίοι υλοποιούν προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε εθελοντική βάση στο σχολείο τους εκτός επίσημου ωραρίου. Τα συμπεράσματα των ευρημάτων φωτίζουν τον τρόπο που θα μπορούσαν να βοηθηθούν οι εκπαιδευτικοί στην προσπάθεια βελτίωσης των πρακτικών τους ώστε να έχουν καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα οι μαθητές και να λαμβάνουν ικανοποίηση και χαρά οι ίδιοι από την εργασία τους.