Υποκειμενική αντίληψη της διεύθυνσης της βαρύτητας στον καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο μετάθεσης της κεφαλής

Ο καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος μετάθεσης (BPPV) αποτελεί τη συχνότερη αιτία αιθουσαίας διαταραχής. Η πλευρά της περιφερικής αιθουσαίας βλάβης που καθορίζεται από την υποκειμενική αντίληψη της διεύθυνσης της βαρύτητας (SVV) σε ασθενείς με BPPV δεν είναι σαφώς προσδιορισμένη.Στη μελέτη μας διαπιστώσαμε ότι σε όλους τους 40 εγγεγραμμένους ασθενείς που διαγνώστηκαν με BPPV εντός 72 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων, η SVV αποκλίνει προς την πλευρά της βλάβης. Η μέση τιμή της SVV ήταν 5.75(1.11) μοίρες και ήταν στατιστικά σημαντική(p <0.001) σε σύγκριση με το μέσο όρο της SVV της ομάδας ελέγχου(0 ± 2 μοίρες). Για τη μέτρηση της SVV χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος του καλαθιού. Αμέσως μετά από τους θεραπευτικούς χειρισμούς η SVV σε όλους τους ασθενείς έδειξε στατιστικά σημαντική μείωση σε σύγκριση με την SVV τη στιγμή της διάγνωσης, αλλά παρέμεινε σε μη φυσιολογικές τιμές. Κατά την επανεξέταση, μία εβδομάδα αργότερα, όλοι οι ασθενείς είχαν φυσιολογική SVV.Η SVV εξαρτάται από τα ωτολιθοφόρα όργανα μαζί με σωματοαισθητικά και οπτικά ερεθίσματα. Υποθέτουμε ότι στον BPPV όσο περισσότερη μάζα ωτοκονίας αποσπάται από το ελλειπτικό κυστίδιο και εισέρχεται στους ημικύκλιους σωλήνες τόσο πιο έντονα είναι τα κλινικά συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής. Επίσης, μεγαλύτερη απουσία μάζας ωτοκονίας στην ωτολιθική μεμβράνη προκαλεί μικρότερη διέγερση στους υποδοχείς της ακουστικής κηλίδας και μεγαλύτερη απόκλιση της SVV στην πάσχουσα πλευρά. Η μείωση της SVV μετά τους θεραπευτικούς χειρισμούς οφείλεται στην επιστροφή των υπολειμμάτων ωτοκονίας στο ελλειπτικό κυστίδιο. Η ανάγκη μιας περιόδου αποκατάστασης για την επαναφορά της SVV σε φυσιολογικές τιμές υποδεικνύει ότι τα σωματίδια προσκολλώνται σταδιακά προκειμένου να ενσωματωθούν πλήρως σε ολόκληρη την μάζα της ωτοκονίας στην ωτολιθική μεμβράνη.