Σύγκριση μαθητών με μη λεκτικές ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και μαθητών με διαταραχές αυτιστικού φάσματος / αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (σύνδρομο Asperger) ως προς τις επιτελικές λειτουργίες και την επίλυση μαθηματικών προβλημάτων

Η παρούσα έρευνα μελετά την επίδοση μαθητών με Μη Λεκτικές Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες (ΜΛΕΜΔ) και μαθητών με Σύνδρομο Asperger (ΣΑ) στις Επιτελικές Λειτουργίες (ΕΛ) και πιο συγκεκριμένα στην ικανότητα σχεδιασμού ενεργειών και στην ικανότητα γνωστικής ευελιξίας προσαρμογής σε νέες καταστάσεις, καθώς και στην Επίλυση Μαθηματικών Προβλημάτων (ΕΜΠ). Οι συμμετέχοντες ήταν 16 μαθητές με ΜΛΕΜΔ (Μ.Ο 9,12±1,05 έτη) και 16 μαθητές με ΣΑ (Μ.Ο. 9,59±0,93 έτη). Οι συμμετέχοντες με ΜΛΕΜΔ προσδιορίστηκαν διαμέσου μιας συστοιχίας δοκιμασιών που συγκροτήθηκε ειδικά για αυτό το σκοπό, ενώ οι συμμετέχοντες με ΣΑ είχαν ανιχνευτεί από ΚΕΣΥ. Στους 32 συμμετέχοντες χορηγήθηκαν τρεις δοκιμασίες: δοκιμασία αξιολόγησης της ικανότητας σχεδιασμού ενεργειών (Δοκιμασία Πύργου), δοκιμασία αξιολόγησης της ικανότητας γνωστικής ευελιξίας προσαρμογής σε νέες καταστάσεις (Δοκιμασία Παρατεταμένης Εφαρμογής Σύνθετης Στρατηγικής) και δοκιμασία Επίλυσης Μαθηματικών Προβλημάτων.Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι και οι δύο ομάδες αντιμετώπισαν σημαντικές δυσκολίες και στις τρεις δοκιμασίες. Πιο συγκεκριμένα, στη δοκιμασία σχεδιασμού ενεργειών η ομάδα μαθητών με ΣΑ είχε υψηλότερη επίδοση από την ομάδα μαθητών με ΜΛΕΜΔ με στατιστικά σημαντική διαφορά. Στη δοκιμασία γνωστικής ευελιξίας προσαρμογής σε νέες καταστάσεις, η ομάδα μαθητών με ΜΛΕΜΔ είχε ελαφρώς καλύτερη επίδοση από την ομάδα μαθητών με ΣΑ (χωρίς στατιστική σημαντικότητα). Τέλος, στη δοκιμασία ΕΜΠ, η ομάδα μαθητών με ΣΑ είχε ελαφρώς καλύτερη επίδοση από την ομάδα μαθητών με ΜΛΕΜΔ (χωρίς στατιστική σημαντικότητα). Επιπρόσθετα, δεν φάνηκε να υπάρχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ ικανότητας σχεδιασμού ενεργειών και ΕΜΠ, καθώς και μεταξύ ικανότητας γνωστικής ευελιξίας προσαρμογής σε νέες καταστάσεις και ΕΜΠ. Αξιόλογο εύρημα υπήρξε η τάση της ομάδας των μαθητών με ΣΑ να παρουσιάζει σημαντική ανομοιογένεια στις επιδόσεις της. Από τις συγκρίσεις των λανθασμένων απαντήσεων των μαθητών των παραπάνω ομάδων προκύπτει ότι παρουσιάζουν περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές, χωρίς όμως να εξαλείφονται οι μεταξύ τους διαφορές που καθιστούν αναγκαία την εξειδίκευση των προγραμμάτων τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο.