Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής

Η έρευνα μελέτησε τη σχέση της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) στα παιδιά με τις βασικές Κινητικές Δεξιότητες. Η ΔΕΠ-Υ αποτελεί μία από τις πιο συχνά εμφανιζόμενες διαταραχές στο μαθητικό πληθυσμό. Από την άλλη η κίνηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ενός παιδιού. Σκοπός της έρευνας ήταν να εξετάσει τις κινητικές δεξιότητες των παιδιών ΔΕΠ-Υ και να συγκρίνει το κινητικό τους επίπεδο με το επίπεδο παιδιών ίδιας ηλικίας που δεν έχουν τη διαταραχή. Στο παρελθόν, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των κινητικών δυσκολιών με τις Μαθησιακές Δυσκολίες και τη ΔΕΠ-Υ. Φαίνεται ότι, τα παιδιά με προβλήματα μάθησης ή συμπεριφοράς συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες που αφορούν τις κινητικές τους δεξιότητες. Στην παρούσα έρευνα, εξετάστηκαν οι κινητικές δεξιότητες 200 παιδιών με τη βοήθεια δύο διεθνώς αναγνωρισμένων κινητικών δοκιμασιών, του Bruininks- Oseretsky Test of Motor Proficiency-2 και του Test of Gross Motor Development- Urlich. Τα 100 παιδιά που πήραν μέρος στην έρευνα, είχαν διαγνωσμένη ΔΕΠ-Υ και τα άλλα 100 όχι. Από την στατιστική ανάλυση προέκυψε ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στις κινητικές δεξιότητες των παιδιών με ΔΕΠ-Υ και των παιδιών χωρίς. Μάλιστα οι διαφορές ήταν εμφανείς και στις δύο κινητικές δοκιμασίες. Εξετάστηκαν, η λεπτή κινητικότητα (Bruininks- Oseretsky Test of Motor Proficiency-2) όπου τα παιδιά χωρίς ΔΕΠ-Υ είχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές από τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ (p<0,000) και η αδρή κινητικότητα, (Test of Gross Motor Development- Urlich) όπου τα παιδιά χωρίς ΔΕΠ-Υ τα πήγαν καλύτερα από τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ (p<0,015). Ακόμα, εξετάστηκαν παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την επίδοση των παιδιών στις Κινητικές Δοκιμασίες όπως το φύλο, η ηλικία και η ενασχόλησή τους με κάποια εξωσχολική αθλητική δραστηριότητα. Τα ευρήματα της έρευνας αποτελούν υλικό προς μελέτη για την επιστήμη καθώς βρέθηκε ότι τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις κινητικές δοκιμασίες από τα παιδιά ίδιας ηλικίας που δεν έχουν τη διαταραχή. Η αδυναμία αυτή μπορεί να επηρεάσει την κοινωνική ζωή ενός παιδιού καθώς η κίνηση συνδέεται με πληθώρα δραστηριοτήτων. Από προηγούμενες έρευνες προέκυψε ότι παιδιά με κινητικές δυσκολίες έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ή υφίσταται σχολικό εκφοβισμό-bullying. Συνεπώς, τα ευρήματα της παρούσας έρευνας θεωρούνται ιδιαιτέρως σημαντικά καθώς η συσχέτιση της ΔΕΠ-Υ και των Κινητικών Δεξιότητων μπορεί να επηρεάσει πολλούς τομείς στη ζωή ενός παιδιού (εκπαιδευτικό, ψυχολογικό, μορφωτικό, οικονομικό).