
Μελέτη της δράσης των φαινολικών ενώσεων του κρασιού στην πρόληψη της οστεοπόρωσης στο πειραματικό πρότυπο του θήλεος ωοθηκεκτομημένου επίμυος
Author(s) -
Christina Pasali,
Χριστίνα Πασαλή
Publication year - 2021
Language(s) - English
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/45675
Subject(s) - kashmiri , medicine , environmental health , population
Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εξεταστεί η επίδραση του εκχυλίσματος πολυφαινολών του κόκκινου κρασιού (RWPs) στην οστική πυκνότητα (BMD) σε πρότυπο ωοθηκεκτομημένων επίμυων. Έντεκα από τους 50 επίμυες αποτελούσαν την μη-ωοθηκεκτομημένη ομάδα ελέγχου (CTRL, n = 11). Σαράντα επίμυες υποβλήθηκαν σε αμφίπλευρη ωοθηκεκτομή. Από αυτούς, οι 13 επίμυες αποτελούνταν την ωοθηκεκτομημένη ομάδα που δεν έλαβε θεραπεία (OVX, n = 13), οι 11 υποβλήθηκαν σε αγωγή με εκχύλισμα RWPs σε συγκέντρωση 50 mg/kg (RWPs Low, n = 11) και οι 15 έλαβαν το φυτικό εκχύλισμα RWPs σε συγκέντρωση 150 mg/kg (RWPs High, n = 15), ξεκινώντας αμέσως μετά από την ωοθηκεκτομή για 6 μήνες. Προσδιορίστηκε η οστική πυκνότητα πριν από οποιαδήποτε παρέμβαση, στους 3 και 6 μήνες. Οι επίμυες ευθανατώθηκαν και τα μηριαία οστά εξετάστηκαν με την δοκιμασία κάμψης τριών σημείων. Κατά την σύγκριση των τιμών οστικής πυκνότητας στην εγγύς μετάφυση της κνήμης μεταξύ των ομάδων, οι επίμυες που είχαν λάβει θεραπεία (RWPs Low και RWPs High) είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές BMD από τους OVX επίμυες. Συγκεκριμένα, στους 3 μήνες και 6 μήνες, προέκυψε εξαιρετικά σημαντική διαφορά μεταξύ της ομάδας OVX και των ομάδων RWPs Low (P = 0.000 και P = 0.000, αντίστοιχα) και RWPs High (P = 0.000 και P = 0.000, αντίστοιχα) ενώ δεν προέκυψε σημαντική διαφορά μεταξύ των ωοθηκεκτομημένων ομάδων που έλαβαν θεραπεία (RWPs Low vs RWPs High). Η ωοθηκεκτομή προκάλεσε σημαντική μείωση των εμβιομηχανικών παραμέτρων όπως αναμενόταν, και η δοκιμασία κάμψης τριών σημείων έδειξε ότι η απορρόφηση ενέργειας αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά στις ομάδες OVX που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με RWPs με συγκεντρώσεις 50 mg/kg και 150 mg/dl (P = 0.007 και P = 0.033, αντίστοιχα). Η τάση θραύσης ήταν υψηλότερη στις ομάδες που υποβλήθηκαν σε αγωγή με εκχύλισμα RWPs, σε σύγκριση με την ομάδα OVX. Στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα προέκυψαν μεταξύ των ομάδων RWPs Low και OVX (P = 0.016). Οι μετρήσεις της ομάδας RWPs High ήταν υψηλότερες από την ομάδα OVX, και παραπλήσιες με της ομάδας CTRL, παρόλα αυτά δεν αναδείχτηκαν στατιστικά σημαντικά ευρήματα. Επιπλέον, στη σύγκριση μεταξύ της ομάδας CTRL και των ομάδων παρέμβασης δεν προέκυψε καμία διαφορά μιας και οι τιμές ήταν παρόμοιες. Η διατροφική πρόσληψη RWPs για 6 μήνες απέτρεψε την ταχεία οστική απώλεια και βελτίωσε την αντοχή των οστών σε ωοθηκεκτομημένους επίμυες.