Ο ρόλος των παλίνδρομων τεχνικών στην σύγχρονη αντιμετώπιση χρόνιων ολικών αποφράξεων των στεφανιαίων αγγείων

Σκοπός: Η μελέτη έχει αντικείμενο τις σύγχρονες παλίνδρομες τεχνικές στην αγγειοπλαστική χρόνιων ολικών αποφράξεων (ΧΟΑ) των στεφανιαίων αγγείων και εξετάζει την εξέλιξη της πρακτικής, την τεχνική επιτυχία και τις επιπλοκές που καταγράφονται στην αγγειοπλαστική ΧΟΑ σε ένα κέντρο αναφοράς της Βορείου Ελλάδος.Υλικό, μέθοδοι και αποτελέσματα: Στη μελέτη παρατίθενται δεδομένα από 680 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε αγγειοπλαστική ΧΟΑ την περίοδο 2010-2017. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 62.2±10.7 έτη και το 88.2% των ασθενών ήταν άρρενες. Η τεχνική επιτυχία της αγγειοπλαστικής αυξήθηκε από 87.2% σε 91.7% κατά τη διάρκεια της μελέτης (p for trend: 0.515). Οι ασθενείς της μελέτης παρουσίασαν προοδευτικά υψηλότερη επίπτωση συνοσηροτήτων και μεγαλύτερη τεχνική δυσκολία στην αγγειοπλαστική ΧΟΑ• το J-CTO (multicenter CTO registry in Japan) score αυξήθηκε από 2.23±0.76 το 2010-2011 σε 2.92±0.057 το 2016-2017 (p for trend<0.001). Η χρήση της παλίνδρομης προσέγγισης αυξήθηκε από 35.4% το 2010-2011 σε 43.3% το 2016-2017 (p for trend 0.141). Η τεχνική επιτυχία της αγγειοπλαστικής με την παλίνδρομη προσέγγιση ήταν 87%, με την ορθόδρομη προσέγγιση (AWE, Antegrade Wire Escalation) 92.5% και με τεχνικές ADR (Antegrade Dissection Reentry) 89.2% (p: 0.081). Το J-CTO score ήταν σημαντικά υψηλότερο στους ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν με την παλίνδρομη προσέγγιση (2.93±0.57, p<0.001). Η ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα ήταν 0.1%. Η επίπτωση των ενδονοσοκομειακών επιπλοκών ήταν σταθερή κατά τη διάρκεια της μελέτης, της τάξης του 10.9-12.1% (p for trend 0.820), και υψηλότερη στην παλίνδρομη προσέγγιση (15.7% συγκριτικά με 8.4% στην ορθόδρομη προσέγγιση-AWE και 12.2% στις τεχνικές ADR, p: 0.021). Τα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάματα ήταν 2.6% στο σύνολο και δεν καταγράφηκε συσχέτιση με την τεχνική επαναγγείωσης (3.8% στην παλίνδρομη προσέγγιση, συγκριτικά με 1.4% στην ορθόδρομη προσέγγιση-AWE και 4.1% στις τεχνικές ADR, p: 0.142).Συμπεράσματα: Η εφαρμογή της παλίνδρομης προσέγγισης αυξήθηκε στη διάρκεια της μελέτης και είχε πολύ υψηλά ποσοστά τεχνικής επιτυχίας, παρά την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των ΧΟΑ που αντιμετωπίστηκαν. Το J-CTO score των ασθενών της μελέτης ήταν υψηλό και δεν συσχετίστηκε με την τεχνική επιτυχία της αγγειοπλαστικής. Η επίπτωση των μείζονων καρδιαγγειακών συμβαμάτων ήταν χαμηλή. Η επίπτωση των ενδονοσοκομειακών επιπλοκών ήταν υψηλότερη στην παλίνδρομη προσέγγιση.