Μελέτη της μεταβολής της συγκέντρωσης βιοδεικτών σε συνάρτηση με το ρυθμό αύξησης ανευρύσματος κοιλιακής αορτής σε πειραματικό μοντέλο

Εισαγωγή: Ο μηχανισμός εμφάνισης και ανάπτυξης του υπονεφρικού ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής (ΑΚΑ) παραμένει εν μέρει άγνωστος, καθώς και οι παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη του. Η ανάγκη για έναν βιοδείκτη που θα βοηθά την ευχερέστερη διάγνωση και την έγκαιρη αντιμετώπιση του ΑΚΑ θα μπορούσε να μειώσει την θνητότητα από την νόσο.Σκοπός: Κύριο σκοπό της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση των παραγόντων CD105 και CD40L και η στατιστικά σημαντική συσχέτιση τους με την εμφάνισης και το ρυθμό αύξησης του ανευρύσματος της υπονεφρικής αορτής σε επίμυες. Δευτερεύοντας σκοπός είναι η εκτίμηση των αποτελεσμάτων προηγηθείσας μελέτης που συνδέει την συγκέντρωση της καλπροτεκτίνης με το ΑΚΑ.Πειραματικός σχεδιασμός: Προοπτική, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη παρέμβασης. Τοποθεσία: Εργαστήριο Πειραματικής Χειρουργικής & Χειρουργικής Ερεύνης «Ν.Σ. Χρηστέας» τηςΙατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου ΑθηνώνΠειραματόζωα: Άρρενες επίμυες Wistar ηλικίας 12 έως 14 εβδομάδωνΜέθοδος: Η ομάδα ελέγχου (n=16) υποβληθηκε σε έγχυση χοίρειας παγκρεατικής ελαστάσης υπό πίεση μετά από λαπαροτομή. Αντίστοιχα, η ομάδα ελέγχου (ν=16) υποβλήθηκε σε έγχυση φυσιολογικού ορού χωρίς πίεση. Ανά επτά ημέρες όλα τα ζώα υποβάλλονταν σε λαπαροτομή και μέτρηση της αορτικής διαμέτρου. Στους αντίστοιχους χρόνους λαμβάνονταν και δείγματα αίματος.Αποτελέσματα: Τα δύο μόρια που μελετήθηκαν μπορούν στο μέλλον να αποτελέσουν βιοδείκτες για την εμφάνιση και την ανάπτυξη ΑΚΑ εφόσον προηγηθούν μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό ζώων. Επιβεβαιώνονται τα αποτελέσματα που συσχετίζουν την συγκέντρωση της καλπροτεκτίνης με την διάταση της αορτής, αλλά το αποτέλεσμα αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψην με προσοχή.