Φυσικοχημική μελέτη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου

Από την ανακάλυψη, πριν από δυόμιση αιώνες της ομοιοπαθητικής μέχρι σήμερα, κυριαρχούσε συστηματικά η πεποίθηση ότι μετά από την 12C αραίωση δεν υπάρχουν αρχικά υλικά στις παραπάνω από αυτήν (12C) δυναμοποιήσεις με αποτέλεσμα όλες οι ομοιοπαθητικές θεραπείες να βασίζονται σε εικονικό φάρμακο, είναι κάτι που τώρα με αυτή την διδακτορική διατριβή ανατρέπεται. Σκοπός μας ήταν η ανάκτηση πληροφοριών σχετικά με την επίδραση της κονιοποίησης (λειοτρίβησης ), των διαδοχικών αραιώσεων και των διαδοχικών κρούσεων επάνω στις φυσικοχημικές ιδιότητες διάφορων κοινών υλικών που χρησιμοποιούνται από την ομοιοπαθητική φαρμακοποιία ως φάρμακα . Η έντονη ανάδευση και οι διαδοχικές κρούσεις του φιαλιδίου του διαλύματος σε ένα βιβλίο κατά την προετοιμασία αυτών των φαρμάκων μαζί με το αμέσως προηγούμενο στάδιο της σειριακής αραίωσης σε δεκατιαία ή σε εκατοστιαία κλίμακα ΄΄εξασθένησης΄΄, συνιστούν τη διαδικασία της ΄΄δυναμοποίησης΄΄ κατά Hahnemann (μέθοδος πολλαπλών φιαλών) ή ΄΄εξασθένησης΄΄ κατά Korsakov (Single Flask Method). Οκτώ πρώτες ύλες, όπως το χλωριούχο νάτριο, το βενζοικό οξύ, το θείο, το φωσφορικό ασβέστιο, το ανθρακικό ασβέστιο, ο σίδηρος, η Άρνικα Μοντάνα , το Υπέρικουμ Περφοράτουμ μετά από διαδοχικές κονιοποιήσεις (έξι ώρες για κάθε δείγμα) σε μονοένυδρη α- λακτόζη και αφού μετατράπηκαν σε ομοιοπαθητικά διαλύματα όπως 4C, 12C, 30C, 200C, 1Μ, 10Μ, 50Μ σύμφωνα με τις οδηγίες χρησιμοποιήθηκαν ως δείγματα. Για την παρασκευή τους επελέγη η χειροποίητη μέθοδος παρασκευής ομοιοπαθητικών φαρμάκων όπως έχει προταθεί από τον C. Herring. Όλα τα δείγματα εξετάστηκαν με , DLS Master Zetasizer SEM, XRD, FTIR, Raman , DLS nano Zetasizer, TEM και τα φυτικής προέλευσης υλικά με UV-vis και HPLC. Έγιναν μετρήσεις της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και του ρΗ σε όλα τα διαλύματα των δειγμάτων μας . Επίσης, αυτή η έρευνα ασχολήθηκε με την επίδραση του μεγέθους καθώς και με τις ιδιότητες των σωματιδίων διαλυτής ουσίας στα ομοιοπαθητικά διαλύματα και απέδειξε , με πειραματικό και μαθηματικό τρόπο, ότι αρχικά υλικά σε μορφή σωματιδίων , δηλαδή τα φάρμακα, βρίσκονται σε όλα τα διαλύματα , ακόμη και στα πιο αραιωμένα. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης μια σταδιακή διαφοροποίηση τουλάχιστον δύο ιδιοτήτων αυτών των υλικών, της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και του Ph, καθώς και την ύπαρξη ή όχι κολλοειδών συστημάτων σταθερών ή μη. Η δυναμοποίηση επίσης συνέβαλε στην αυτοοργάνωση της ενεργού λειοτριβημένης αρχικής πρώτης ύλης στα υπεραραιομένα διαλύματα . Αυτά τα αποτελέσματα θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη γενικότερα στην παρασκευή φαρμακευτικών προϊόντων με λειοτρίβηση. Αυτό θα βοηθήσει στον ουσιαστικό επαναπροσδιορισμό της βασικής έρευνας για την ομοιοπαθητική ιατρική και, κατά συνέπεια, στον μηχανισμό δράσης αυτών των φαρμάκων στον οργανισμό .Η σύγκριση των λειοτριβημένων δειγμάτων με δείγματα μητρικών διαλυμάτων από εκχύλιση ( στη περίπτωση των φυτών που χρησιμοποιήθηκαν ) έδωσαν σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα με μικροδιαφορές. Τα αποτελέσματα αυτά είναι αντίθετα με ό, τι πιστεύεται μέχρι τώρα και σηματοδοτούν μια νέα αρχή στη βασική έρευνα στην ιατρική, η οποία καλείται να κατανοήσει και να διερευνήσει τους μηχανισμούς δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Η ομοιοπαθητική, όπως αποδεικνύεται από αυτά τα ευρήματα, φαίνεται τελικά ότι είναι μια μίκρο-νάνο θεραπευτική επιστήμη και τα φάρμακα που χρησιμοποιεί, θα μπορούσαν να θεωρηθούν μίκρο-νάνο φάρμακα .