Relationship between climate change strategy, risk management, carbon accounting and corporate financial performance

Στόχος:Η παρούσα διατριβή εξετάζει τις διάφορες πρακτικές διαχείρισης της κλιματική αλλαγής που υιοθετούνται από τις επιχειρήσεις καθώς και το πώς αυτές οι πρακτικές επηρεάζουν την χρηματοοικονομική απόδοσή τους. Συγκεκριμένα, εξετάζουμε τρεις διαστάσεις της διαχείρισης της κλιματικής αλλαγής: της Στρατηγικής, της Διαχείρισης Κινδύνων και της Λογιστικής των Εκπομπών Διοξειδίου του Άνθρακα. Αναπτύξαμε οκτώ δείκτες για τη μέτρηση του επιπέδου ενσωμάτωσης πρακτικών διαχείρισης της κλιματικής αλλαγής:1.Στρατηγικές Αντιμετώπισης Κλιματικής Αλλαγής a.Στρατηγικές Αντιμετώπισης Κλιματικής Αλλαγής σε Οργανωσιακό Επίπεδο b.Στρατηγικές Ανάπτυξης Τεχνολογιών Μείωσης Εκπομπών Διοξειδίου του Άνθρακα.c.Στρατηγικές Αντιστάθμισης Διοξειδίου του Άνθρακα.2.Διαχείριση Κινδύνων Κλιματικής Αλλαγής a.Διαχείριση Νομοθετικών Κινδύνωνb.Διαχείριση Κινδύνων Φήμηςc.Διαχείρισης Φυσικών Κινδύνων 3.Λογιστική του Διοξειδίου του Άνθρακα a.Βασικές πρακτικές Λογιστικής Καταγραφής και Αναφοράς Εκπομπών Διοξειδίου του Άνθρακα b.Ανώτερες Λογιστικές πρακτικές Διοξειδίου του Άνθρακα Μεθοδολογία:Σταθμίσαμε τους δείκτες, ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας που έχουν στην εφαρμογή τους. Για να εκχωρήσουμε τα κατάλληλα βάρη στους δείκτες, εξετάσαμε κρίσιμους παράγοντες που σχετίζονται με τις στρατηγικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, τη διαχείριση κινδύνων και τη λογιστική του διοξειδίου του άνθρακα. Τρία ερωτηματολόγια συντάχθηκαν βάσει εκτενούς ανασκόπησης της βιβλιογραφίας, τα οποία στάλθηκαν σε τρεις διαφορετικές ομάδες-στόχους της έρευνας. Μετά τη συλλογή των δεδομένων, πραγματοποιήσαμε αξιολόγηση εγκυρότητας των ερωτηματολογίων με τη χρήση διερευνητικής παραγοντικής ανάλυσης και αξιολόγηση της αξιοπιστίας, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της εσωτερικής συνοχής. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας, αναπτύξαμε τους δείκτες που περιγράψαμε παραπάνω και αναθέσαμε τα αντίστοιχα βάρη βάσει των μέσων όρων των τιμών μεταβλητών (πρακτικών κλιματικής αλλαγής) που περιλαμβάνονται σε κάθε δείκτη.Τέλος, εξετάσαμε η σχέση μεταξύ των δεικτών μας και της χρηματοοικονομικής απόδοσης για τις μεγαλύτερες εταιρείες στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και στον τραπεζικό τομέα για τα έτη 2012-2015. Η αξιολόγηση των επιλεγμένων εταιριών έγινε μέσω ενός προκαθορισμένου συστήματος βαθμολόγησης που βασίζεται στη μεθοδολογία ανάλυσης περιεχομένου. Η αξιολόγηση έγινε με βάση τις εκθέσεις CDP για την κλιματική αλλαγή των εταιρειών. Στη συνέχεια εξετάστηκε η σχέση μεταξύ των αντίστοιχων δεικτών και εταιρικών οικονομικών επιδόσεων των επιχειρήσεων του δείγματος μας, χρησιμοποιώντας ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης. Οι δείκτες χρηματοοικονομικής απόδοσης που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή την έρευνα ήταν οι ROA (αποδοτικότητα στοιχείων ενεργητικού), ROE (αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων) και το Tobin’q (άθροισμα της αγοραίας αξίας μιας επιχείρησης, της λογιστική αξίας του μακροπρόθεσμου χρέους και των καθαρών τρεχουσών υποχρεώσεων διαιρούμενο με τη λογιστική αξία του συνόλου του ενεργητικού).Αποτελέσματα – Συμπεράσματα:Η υλοποίηση στρατηγικών που συνδέονται με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η αναγνώριση, αξιολόγηση και διαχείριση των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής καθώς και η ακριβής λογιστική παρακολούθηση και η ορθή υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αυξάνουν την χρηματοοικονομική απόδοση των επιχειρήσεων. Επιπλέον, η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα επίσης ενισχύει την χρηματοοικονομική απόδοση των επιχειρήσεων. Αυτή η σχέση τείνει να γίνεται ακόμη πιο ισχυρή όσο περνούν τα χρόνια.