Κλινικο-εργαστηριακή μελέτη του χειρουργικού ερεθίσματος κατά τη νεφρεκτομή και νεφροουρητηρεκτομή

Σκοπός. Το τραύμα επάγει μια συστημική ενδοκρινική-μεταβολική απόκριση το μέγεθος της οποίας είναι ανάλογο της έκτασης του τραύματος. Στη παρούσα μελέτη το ενδιαφέρον εστιάστηκε στην επίδραση του χειρουργικού ερεθίσματος στο καρδιαγγειακό σύστημα καθώς και στη μεταβολική και φλεγμονώδη απόκριση στο στρες κατά τη νεφρεκτομή και νεφροουρητηρεκτομή. Υλικό-Μέθοδος. Μελετήθηκαν συνολικά 99 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε νεφρεκτομή και νεφροουρητηρεκτομή (63 υπεβλήθησαν σε ριζική νεφρεκτομή [ομάδα Α], 21 υπεβλήθησαν σε μερική νεφρεκτομή [ομάδα Β] και 15 υπεβλήθησαν σε ριζική νεφροουρητηρεκτομή [ομάδα Γ]). Οι παράμετροι που αξιολογήθηκαν ήταν σάκχαρο, δείκτες φλεγμονής (C-αντιδρώσα πρωτεΐνη [CRP], λευκά αιμοσφαίρια [WBC]) καθώς και αιματοκρίτης (Ht), αιμοσφαιρίνη (Hb) και αριθμός αιμοπεταλίων (PLT), τόσο προεγχειρητικά όσο και στις 6, 24 ώρες μετεγχειρητικά. Για κάθε ασθενή καταγράφονταν επίσης οι τιμές αρτηριακής πίεσης, καρδιακής συχνότητας και ο κορεσμός σε οξυγόνο (SaO₂). Αποτελέσματα. Τα επίπεδα γλυκόζης αυξήθηκαν σημαντικά αμέσως μετά το χειρουργείο σε όλους τους ασθενείς. Οι τιμές CRP καθώς και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων αυξήθηκαν σημαντικά 24 ώρες μετά το χειρουργείο. Οι ομάδες Α, Β εμφάνισαν σημαντική διαφορά ως προς τη διάρκεια του χειρουργείου, ενώ όλες οι ομάδες διέφεραν σημαντικά ως προς τη διάρκεια της αναισθησίας. Καμία από τις παρατηρούμενες διαφορές δε σχετίζεται με την αύξηση των επιπέδων των μετρούμενων παραμέτρων. Συμπεράσματα. Η αύξηση των επιπέδων γλυκόζης είναι χαρακτηριστικό εύρημα σε ασθενείς που υποβάλλονται σε νεφρεκτομή και νεφροουρητηρεκτομή ενώ παρατηρείται και σημαντική αύξηση των επιπέδων CRP, με την ομάδα Β να εμφανίζει μεγαλύτερη αύξηση των επιπέδων CRP αντανακλώντας ίσως το μέγεθος της φλεγμονής. Η συνεχής παρακολούθηση των ασθενών καθώς και η αντιμετώπιση του πόνου μπορούν να μειώσουν την επίδραση του χειρουργικού στρες.