Φαινομενολογία του ασυνείδητου

Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να εστιάσει στη σχέση μεταξύ της ψυχανάλυσης και της φιλοσοφίας μέσω της φαινομενολογικής προσέγγισης του ασυνειδήτου. Η εργασία πραγματεύεται τα τέσσερα συμβάντα τα οποία ενεργοποιούν την φιλοσοφία ως προς τις αλήθειες, σύμφωνα με τον A. Badiou: το Ποιητικό (τέχνη), το Πολιτικό, ο Έρως (ψυχανάλυση) και το Μαθήμιο (η επιστήμη). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην φαινομενολογία της γλώσσας του N. Merleau-Ponty καθώς και στην φιλοσοφική αντίληψή του για την έννοια του σώματος και της σωματικότητας του υποκειμένου. Η σύνδεση με την ψυχανάλυση πραγματοποιείται κυρίως μέσω της μελέτης του λακανικού πεδίου προσεγγίζοντας το φαινόμενο της τέχνης και του πολιτικού μέσα από το υποκείμενο του ασυνειδήτου. Το κλινικό μέρος της εργασίας πλαισιώνει τη συνολική μελέτη. Η φαινομενολογία του ασυνειδήτου πηγάζει από την χουσερλιανή φαινομενολογία ενώ συνδέεται άμεσα με την φαινομενολoγία του ενδιάμεσου του M. Merleau-Ponty. Μια τέτοια φαινομενολογία ερευνά την φροϋδική ανακάλυψη του ασυνειδήτου θέτοντας νέα θεμέλια για τη συνείδηση και το φαινομενολογικό cogito.