Η δερματική ηλεκτρική αγωγιμότητα στην αξιολόγηση του στρες σε ασθενείς της μονάδας εντατικής θεραπείας

Εισαγωγή – Η μελέτη του στρες έχει αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την επιστημονική κοινότητα, λόγω του ευρύ επιπολασμού που έχει το αναφερόμενο «αρνητικό στρες» στο γενικό πληθυσμό και των συνεπειών που έχει το τελευταίο σε συναισθηματικό, ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο. Η μέτρηση της ηλεκτροδερματικής δραστηριότητας βασίζεται στην δραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος και έχει εφαρμοσθεί στο τομέα της ψυχοφυσιολογίας ήδη από πολύ νωρίς. Όμως, μόνο πρόσφατα άρχισε να εφαρμόζεται και στο πεδίο της περιεγχειρητικής ιατρικής. Σκοπός - Η παρούσα εργασία αναφέρεται σε ενήλικες κατασταλμένους ασθενείς Μονάδος Εντατικής Θεραπείας και καταγράφει τις μεταβολές που προκαλούνται από διάφορα ερεθίσματα στην ηλεκτροδερματική αγωγιμότητα, παράλληλα με άλλες παράμετρους. Έτσι, αξιολογείται η τελευταία ως δείκτης στρες στην κατηγορία αυτή των ασθενών. Υλικό- μέθοδοι - Η μελέτη διενεργήθηκε στην πολυδύναμη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΓΠΝ Θεσσαλονίκης Α.Χ.Ε.Π.Α από τον Οκτώβριο του 2012 έως τον Δεκέμβριο του 2013 και βασίστηκε στην παρατήρηση / καταγραφή για χρονική διάρκεια 4 ωρών όλων των παραμέτρων παρακολούθησης (αιμοδυναμικές, αναπνευστικές, μηχανικού αερισμού, ηλεκτροδερματικής αγωγιμότητας) καθώς και των μεταβολών τους σε διάφορα ερεθίσματα. Κριτήρια εισόδου στη μελέτη ήταν η ηλικία των ασθενών (>18 έτη), η εφαρμογή μηχανικού αερισμού >24 h,το σταθερό επίπεδο καταστολής μέσω της συνεχούς ενδοφλέβιας χορήγησης κατασταλτικών. Κάθε παράμετρος που θα μπορούσε να επηρεάσει τις μετρήσεις ορίσθηκε ως κριτήριο αποκλεισμού. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε 2 ομάδες, με βάση το βάθος καταστολής τους. Οι μεταβολές ομαδοποιήθηκαν ανα ερέθισμα και στη συνέχεια συγκρίθηκαν οι διαφορές μεταξύ των παραμέτρων και μεταξύ των 2 ομάδων. Αποτελέσματα - Συνολικά προγραμματίστηκαν 54 μετρήσεις, σε νοσηλευόμενους της ΜΕΘ. Στην περαιτέρω ανάλυση όμως συμπεριλήφθησαν δεδομένα μόνο από 25 μετρήσεις. Σε όλες τις μετρήσεις για όλα τα ερεθίσματα, η ηλεκτροδερματική αγωγιμότητα μεταβάλλεται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες παράμετροι. Το βάθος της καταστολής επηρεάζει την ένταση της μεταβολής. Συμπεράσματα – Η καταγραφή της ηλεκτροδερματικής αγωγιμότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αξιολόγηση του στρες (= μη ειδικής αντίδρασης του οργανισμού σε ερεθίσματα) σε κατασταλμένους ασθενείς ΜΕΘ, υπό προϋποθέσεις. Περαιτέρω έρευνες χρειάζονται για να αποσαφηνιστεί όμως ακριβώς ο ρόλος και η σημασία της στην κλινική διαχείριση τέτοιων ασθενών.