Η επίδραση του είδους της ισχαιμικής επανάρδευσης σε συνδυασμό με την πίεση των αεραγωγών στην προκαλούμενη απο τον αναπνευστήρα πνευμονική βλάβη

Η ισχαιμική βλάβη επανάρδευσης των πνευμόνων (LUNG ISCHEMIA REPERFUSION INJURY-LIRI) παραμένει η κυριότερη αιτία της οξείας απόρριψης των πνευμονικών μοσχευμάτων ενώ το μηχανικό stress που προκαλεί η εφαρμογή μηχανικού αερισμού αντιπροσωπεύει ένα επιπρόσθετο σημαντικό πλήγμα με καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση μιας ιδιαίτερα πολύπλοκης διαδικασίας. Σκοπός της μελέτης μας ήταν να διερευνηθεί η συνδυασμένη επίδραση της μετά από ισχαιμία βλάβης επανάρδευσης και της προκαλούμενης από τον μηχανικό αερισμό πνευμονικής βλάβης (VENTILATOR INDUCED LUNG INJURY-VILI) σε πνεύμονα κουνελιού. Μελετήθηκαν 60 ex vivo παρασκευάσματα καρδιάς - πνευμόνων που τυχαιο-ποιήθηκαν σε τρία ζεύγη υπο-ομάδων (6 υπο-ομάδες συνολικά των 10 ζώων) με βάση τις συνθήκες επανάρδευσης (Υπεροξική→PO2>300 mmHg, Υποξική→ PO2=40-45 mmHg, Νορμοξική επανάρδευση→PaO2=120-170 mmHg). Όσον αφορά στην κατανομή στις κατηγορίες μηχανικού αερισμού ελεγχόμενης πίεσης, τα παρασκευάσματα κάθε ζεύγους χωρίστηκαν σε δύο υπο-ομάδες και συγκεκριμένα υπο-ομάδα χαμηλών πιέσεων (Pmax 15 cm H20) και υπο-ομάδα υψηλών πιέσεων (Pmax 25 cm H20). Δείκτες της προκαλούμενης πνευμονικής βλάβης αποτέλεσαν η αύξηση του βάρους του παρασκευάσματος καθώς και η αύξηση του συντελεστή υπερδιήθησης (Kfc). Η μέτρηση των κυτταροκινών στο βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα (BALF) στο τέλος του πρωτοκόλλου, συνέβαλλε στην ολοκληρωμένη διερεύνηση της ενδεχόμενης βλάβης.Κύριο εύρημα της μελέτης μας αποτελεί η μεγαλύτερη αύξηση βάρους που παρουσίασαν τα πειραματόζωα που αερίστηκαν με μηχανικό αερισμό υψηλών πιέσεων (Pmax 25 cm H20) σε σχέση με τις αντίστοιχες υπο-ομάδες που αερίστηκαν με μηχανικό αερισμό χαμηλών πιέσεων (Pmax 15 cm H20) (p<0,05). Ανάλογη αύξηση παρουσίασε ο συντελεστής υπερδιήθησης (Kfc) στις υπο-ομάδες μηχανικού αερισμού υψηλών πιέσεων (p<0.05), ενώ οι μεταβολές του (dKfc) ήταν στατιστικά σημαντικότερες στην υπο-ομάδα εκείνη όπου ο αερισμός υψηλών πιέσεων συνδυάστηκε με υπεροξικές συνθήκες επανάρδευσης (p<0,05 συγκριτικά με τις υπο-ομάδες υποξικής και νορμοξικής επανάρδευσης σε συνδυασμό με μηχανικό αερισμό υψηλών πιέσεων, p<0,001 συγκριτικά με τις υπο-ομάδες υπεροξικής, υποξικής και νορμοξικής επανάρδευσης σε συνδυασμό με μηχανικό αερισμό χαμηλών πιέσεων). Τα επίπεδα του παράγοντα νέκρωσης του όγκου (Tumor Necrosis Factor – TNF-a) και τα αντίστοιχα επίπεδα της μαλονυλ- διαλδεϋδης (MDA) στο βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα (BALF) δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντικές διαφορές αν και οι τιμές του TNF-a ήταν υψηλότερες στις ομάδες που αερίστηκαν με μηχανικό αερισμό υψηλών πιέσεων.Συμπερασματικά, από τη μελέτη μας προκύπτει ότι η βαρύτητα της πνευμο-νικής βλάβης (δημιουργία πνευμονικού οιδήματος) καθορίζεται κυρίως από τα χαρακτηριστικά του μηχανικού αερισμού (μηχανικός αερισμός με υψηλές τελοεισπνευστικές πιέσεις και υψηλούς τελοεισπνευστικούς όγκους). Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώθηκε ότι ο συνδυασμός μη προστατευτικού μηχανικού αερισμού υψηλών πιέσεων με συγκεκριμένες συνθήκες μερικής πίεσης οξυγόνου στο υγρό της επανάρδευ¬σης και ειδικότερα με υπεροξική επανάρδευση, συμβάλλει στη διαμόρφωση της βαρύτητας της προκαλούμενης πνευμονικής βλάβης.