Modeling knowledge networks

Σκοπός της διατριβής είναι η κατασκευή και η διερεύνηση νέων μαθηματικών μοντέλων διάχυσης γνώσης εντός δικτύων επικοινωνίας οργανισμών. Η συμβατική εξίσωση διάχυσης περιορίζεται στις τυχαίες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των πρακτόρων-κόμβων του δικτύου. Ωστόσο στην πράξη, οι άνθρωποι διαθέτουν κάτι περισσότερο από τα «άνευ νου» μόρια της ύλης. Οι ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις συμπεριλαμβάνουν, πέραν της διάχυσης, ορθολογική λήψη αποφάσεων-επιλογών οι οποίες περιορίζονται από την ενυπάρχουσα αβεβαιότητα (περιορισμένη ορθολογικότητα). Λαμβάνοντας υπόψιν αυτή την παρατήρηση-κλειδί, κατασκευάσαμε νέα μαθηματικά μοντέλα διάχυσης γνώσης εντός δικτύων, τα οποία ενσωματώνουν την επίγνωση των πρακτόρων που επιλέγουν-επικοινωνούν. Αυτή ακριβώς είναι η πρωτοτυπία της διατριβής. Βάσει του νέου πλαισίου μοντελοποίησης που κατασκευάσθηκε, προσομοιώσαμε και συγκρίναμε διάφορες πολιτικές επικοινωνίας μεταξύ των πρακτόρων του δικτύου προς απόκτηση γνώσης. Τα ερευνητικά ζητήματα που μελετήθηκαν στην διατριβή είναι τα εξής τρία: (1) η επίπτωση των ψευδών πεποιθήσεων και των αναξιόπιστων διαύλων επικοινωνίας στην δυναμική της γνώσης, (2) η επίπτωση της πολιτικής επικοινωνίας μεταξύ των πρακτόρων του δικτύου στην δυναμική της γνώσης, (3) η επίπτωση της πολιτικής τοποθέτησης «ειδημόνων» (δηλαδή πρακτόρων με υψηλό επίπεδο γνώσης) εντός του δικτύου στην δυναμική της γνώσης. Το κύριο αποτέλεσμα της διατριβής είναι ότι η αναδυόμενη δυναμική της γνώσης (μακροσκοπικό επίπεδο) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επίγνωση των πρακτόρων που επιλέγουν-επικοινωνούν (μικροσκοπικό επίπεδο).