Ιστορική παιδεία και εθνική διαπαιδαγώγηση

Η παρούσα εργασία επιχειρεί να διερευνήσει πώς στοιχεία του δημογραφικού και κοινωνικού προφίλ των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (φύλο, ηλικία, προϋπηρεσία, επίπεδο σπουδών, ιδεολογική τοποθέτηση) επενεργούν στις αντιλήψεις και στις πρακτικές τους για συγκεκριμένες πτυχές της εθνικής εθνικής διαπαιδαγώγησης, ιδίως δε του μαθήματος της ιστορίας και των εθνικών τελετουργιών. Συσχετίσαμε μέσω ποιοτικής (μέσω συνεντεύξεων με 26 εκπαιδευτικούς) και ποσοτικής (με ερωτηματολόγιο σε δείγμα 217 εκπαιδευτικών) έρευνας τα στοιχεία αυτά με μεταβλητές όπως η διδακτική μεθοδολογία, οι σκοποί του μαθήματος, ο ιδεολογικός ρόλος των Α.Π. και των εγχειριδίων ιστορίας, η παρουσίαση της χρονικότητας του έθνους μέσα από τα σχολικά βιβλία, ο ρόλος του μαθήματος στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, αλλοδαποί μαθητές και σχολική ιστορία, εθνικές και θρησκευτικές τελετουργίες.Η συσχέτιση των στοιχείων του προφίλ των εκπαιδευτικών με πτυχές της εθνικής διαπαιδαγώγησης έδωσαν ενδιαφέροντα στοιχεία που επιβεβαιώνουν εν μέρει τα ευρήματα της εγχώριας βιβλιογραφίας, πως δηλαδή οι Έλληνες εκπαιδευτικοί είναι φορείς ρατσιστικών και εθνοκεντρικών αντιλήψεων που αναπαράγουν τυφλά την κρατικά καθορισμένη ύλη. Ωστόσο, διαπιστώσαμε πως διαμορφώνεται σταδιακά μια νέα τάση εκπαιδευτικών με συγκεκριμένα κοινωνικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά που αμφισβητεί το σημερινό μοντέλο ιστορικής παιδείας και εθνικής διαπαιδαγώγησης.