H παρουσία του θανάτου και της βιαιότητας ως αναπαράσταση και ως σύμβολο στην τέχνη του Michelangelo Merisi da Caravaggio

Το αντικείμενο της διατριβής είναι η μελέτη της παρουσίας της βιαιότητας και του θανάτου στη ζωή και στην τέχνη του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζο και η έρευνα της ενδεχόμενης σχέσης μεταξύ τους. Για τον σκοπό αυτό επιλέχθηκαν οι πίνακές του που αναπαριστούν ή συμβολίζουν τον θάνατο και έγινε η περιγραφή και η ανάλυσή τους. Συγκεκριμένα, η έρευνα εστιάζει σε έργα με στοιχεία memento mori, vanitas και νεκρών φύσεων στα οποία ο θάνατος υποδηλώνεται συμβολικά και σε εκείνα με θέματα τον αποκεφαλισμό και τα μαρτύρια αγίων στα οποία η βία και ο θάνατος αποδίδονται ως αναπαράσταση. Σχετικά με τη βία στη ζωή του ζωγράφου, παρουσιάστηκε αναλυτικά η εγκληματικότητά του, όπως αυτή προκύπτει από τα αστυνομικά αρχεία και κρίθηκε σε σχέση με τη βιαιότητα που επικρατούσε στην κοινωνία στην οποία έζησε. Επίσης παρουσιάστηκαν το καλλιτεχνικό πλαίσιο της εποχής του και οι προσταγές της Αντιμεταρρύθμισης σχετικά με την τέχνη. Τέλος, διαπιστώθηκε πως τα θέματα της βίας και του θανάτου εμφανίζονται στη συντριπτική πλειοψηφία των πινάκων του Μερίζι και πως η ζωή του σημαδεύτηκε από βίαια και μοιραία γεγονότα, ωστόσο δεν είναι σκόπιμη η συσχέτιση της βίας που παρατηρείται στην τέχνη του με εκείνη του χαρακτήρα του, δεδομένου ότι σημαντικός αριθμός έργων του ήταν παραγγελίες πατρόνων και η καλλιτεχνική του παραγωγή επηρεάστηκε από το κλίμα της Αντιμεταρρύθμισης που απαιτούσε έργα σφαγών και μαρτυρίων.