Ο ρόλος της μαγνητικής τομογραφίας στην προθεραπευτική εκτίμηση του πρώιμου διηθητικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας

Σκοπός: Η σύγκριση της προβλεπτικής ικανότητας της κλινικής εξέτασης και της ΜΤ στη σταδιοποίηση των ασθενών με πρώιμο διηθητικό καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και στην εκτίμηση των επιμέρους προγνωστικών χαρακτηριστικών του όγκου.Η εκτίμηση της προσαυξητικής προγνωστικής αξίας της ΜΤ στην προβλεπτική ικανότητα της κλινικής εξέτασης τόσο για τη συνολική σταδιοποίηση όσο και για την εκτίμηση των παραμητρίων ιστών.Μεθοδολογία:Κατά τη διάρκεια 6 ετών, μελετήθηκαν προοπτικά με εξειδικευμένο πρωτόκολλο ΜΤ, 115 ασθενείς με διηθητικό καρκίνο τραχήλου μήτρας, πρώιμου κλινικού σταδίου (FIGO <ΙΙΒ). Εκτιμήθηκε στατιστικά η προβλεπτική ικανότητα της κλινικής εξέτασης και της ΜΤ σχετικά με τη συνολική σταδιοποίηση της νόσου, το μέγεθος του όγκου, την εκτίμηση των παραμητρίων ιστών, του έσω τραχηλικού στομίου, του κόλπου και των λεμφαδένων. Μέθοδος αναφοράς ορίστηκε η ιστοπαθολογική εξέταση των χειρουργικών παρασκευασμάτων. Ακολούθησε ποιοτική εκτίμηση των χρησιμοποιούμενων ακολουθιών παλμών. Αποτελέσματα:Η ΜΤ είχε στατιστικά σημαντικότερη προβλεπτική ικανότητα σε σχέση με την κλινική εξέταση στη συνολική σταδιοποίηση της νόσου (ευαισθησία: 66.7% έναντι 20%, ειδικότητα: 98% έναντι 98.9%). H προσθήκη των δεδομένων της ΜΤ στην κλινική εκτίμηση προσφέρει σε στατιστικά σημαντικό βαθμό επιπλέον προβλεπτική ικανότητα στην τελευταία, με AUC=0.84 (p<0.05), αύξηση της ευαισθησίας (35.7% ) και περαιτέρω αύξηση της ειδικότητας (100%).Η ΜΤ ήταν πιο ακριβής στην εκτίμηση του όγκου συγκριτικά με την κλινική εξέταση.H προσθήκη των δεδομένων της ΜΤ στην κλινική εκτίμηση προσφέρει σε στατιστικά σημαντικό βαθμό επιπλέον προβλεπτική ικανότητα στην τελευταία για την εκτίμηση των παραμητρίων ιστών, με την AUC να προσεγγίζει το 0.88, (p<0.05) και ευαισθησία και ειδικότητα της τάξεως του 86.7% και 95.8%, αντιστοίχως. Στις ασθενείς με ολικού πάχους διήθηση του τραχηλικού στρώματος (ν=30) στην τελική ιστολογική εξέταση η θετική προγνωστική αξία της ΜΤ στην εκτίμηση των παραμητρίων ιστών παραμένει υψηλή, ωστόσο η αρνητική προγνωστική αξία ελαττώνεται.Η ΜΤ παρουσιάζει αυξημένη ακρίβεια της στην εκτίμηση του έσω τραχηλικού στομίου και στατιστικά σημαντική προβλεπτική ικανότητα στην εκτίμηση των λεμφαδενικών μεταστάσεων. Οι ακολουθίες Τ2-προσανατολισμού, η δυναμική ακολουθία και η ακολουθία μοριακής διάχυσης ήταν οι πιο χρήσιμες στην εκτίμηση της νόσου.Συμπέρασμα:Η σταδιοποίηση του πρώιμου διηθητικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και η εκτίμηση των προγνωστικών παραγόντων της νόσου βελτιώνεται σε στατιστικά σημαντικό βαθμό όταν τα δεδομένα της ΜΤ προστίθενται στην κλινική εκτίμηση, γεγονός που συνηγορεί υπέρ της εντάξεως της ΜΤ στο πρωτόκολλο σταδιοποίησης των ασθενών και στο θεραπευτικό σχεδιασμό.