Ορμόνες του λιπώδους ιστού και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

ΣΚΟΠΟΣ: Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να ερευνηθεί ο ρόλος της ρεζιστίνης στους ηλικιωμένους μη διαβητικούς σε διαφορετικά στάδια της χρόνιας πάθησης νεφρών (CKD) συμπεριλαμβανομένης της αιμοδιάλυσης. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Εξετάσαμε τα επίπεδα της ρεζιστίνης ορού σε σχέση με τα δημογραφικά και κλινικά στοιχεία, τις μεταβολικές παραμέτρους και τους δείκτες φλεγμονής σε μια διατομική (cross-sectional) μελέτη 80 ηλικιωμένων ασθενών διαχωρισμένων σε τέσσερις ομάδες 20 ασθενών κάθε μια, σύμφωνα με το eGFR (glomerular ποσοστό διήθησης) και ταιριασμένους για την ηλικία (± 5 χρόνια) και το φύλο. Ασθενείς με eGFR περισσότερο από 90 mL/min χρησίμευσαν ως ομάδα ελέγχου. Πραγματοποιήθηκαν αιματολογικές, βιοχημικές και ανοσοχημικές αναλύσεις από εμπορικά διαθέσιμες ανοσολογικές δοκιμασίες ενζύμων (ELISA). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματά μας έδειξαν: 1) τα επίπεδα της ρεζιστίνης ορού ήταν δύο φορές πιο υψηλά στους ασθενείς με προηγμένη CKD ειδικά σε εκείνους που υποβάλλονται στην αιμοδιάλυση έναντι των ασθενών ελέγχου, 2) τα επίπεδα της ρεζιστίνης ορού αφορούσαν άμεσα τους δείκτες φλεγμονής (TumorNecrosis Factor-α και την C-Reactive Protein) και τα επίπεδα φωσφορικού άλατοςορού, και 3) τα επίπεδα της ρεζιστίνης ορού αφορούσαν αντιστρόφως τη λευκωματίνη, το eGFR, και τα επίπεδα του αιματοκρίτη. Αποτύχαμε να αποκαλύψουμε οποιαδήποτε σχέση μεταξύ των επιπέδων της ρεζιστίνης και του ομοιοστατικού πρότυπου αποτελέσματος αξιολόγησης της αντίστασης ινσουλίνης(Homeostasis Model Assessment Score of Insulin Resistance (HOMA-IR)), τον δείκτη μάζας σώματος, την χοληστερίνη και τα επίπεδα της λεπτίνης. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τελικά, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης προτείνουν ότι υπάρχει μια συσχέτιση της ρεζιστίνης και των δεικτών κατάστασης υποσιτισμού-φλεγμονής σε ηλικιωμένους μη διαβητικούς ασθενείς με χρόνια πάθηση νεφρών.