Επίδραση της συγχορήγησης ντοπαμίνης - φουροσεμίδης στους δείκτες νεφρικής λειτουργίας, στους δείκτες διαστολικής λειτουργίας και στην κλινική πορεία ασθενών με οξεία απορρυθμισθείσα συστολική καρδιακή ανεπάρκεια

Παρά τις προόδους αναφορικά με την αντιμετώπιση της χρονίας καρδιακής ανεπάρκειας, η οξεία απορρύθμιση της νόσου εξακολουθεί να συνοδεύεται από υψηλή νοσηρότητα και θνητότητα ιδίως στην περινοσοκομειακή περίοδο. Κύριο προγνωστικό παράγοντα στην έκβαση της απορρύθμισης αποτελεί η επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας, που συνοδεύεται από ιδιαίτερα αυξημένη θνητότητα. Συγχρόνως, υπάρχει η αντίληψη ότι οι τρέχουσες θεραπείες, ιδίως τα διουρητικά, ίσως να επιδεινώνουν την παθοφυσιολογία της νόσου πυροδοτώντας δυσπροσαρμοστικούς μηχανισμούς που επιτείνουν την νεφρική δυσλειτουργία. Επίσης, τα τελευταία χρόνια έχει επιτευχθεί ο μη επεμβατικός, με την χρήση υπερήχων, υπολογισμός της κοιλιοαρτηριακής σύζευξης, μεγέθους που εκφράζει την ισορροπία των συνιστωσών του καρδιαγγειακού συστήματος (καρδιά και αγγεία) και μπορεί να προσδιορίσει κατά πόσον επιτυγχάνεται το μέγιστο έργο παλμού για την δεδομένη καρδιακή συσπαστικότητα. ΣΤΟΧΟΣ: Μελέτη της επίδρασης της συγχορήγησης ντοπαμίνης – φουροσεμίδης στην νεφρική λειτουργία, στην διαστολική λειτουργία της καρδιάς και στην κοιλιοαρτηριακή σύζευξη ασθενών νοσηλευόμενων με οξεία απορρυθμισθείσα συστολική καρδιακή ανεπάρκεια. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: 42 ασθενείς με οξεία απορρύθμιση καρδιακής ανεπάρκειας με χαμηλό κλάσμα εξώθησης τυχαιοποιήθηκαν σε τρεις άξονες και έλαβαν, σε συνεχή έγχυση, υψηλή δόση φουροσεμίδης (20mg/hr), χαμηλή δόση φουροσεμίδης (5mg/hr) ή συνδυασμό χαμηλής δόσης φουροσεμίδης (5mg/hr) και ντοπαμίνης (5μg/kg/min) αντίστοιχα. Έγινε ηχωκαρδιογραφική εκτίμηση των δεικτών διαστολικής λειτουργίας και της κοιλιοαρτηριακής σύζευξης στις 0 και 24 ώρες από την τυχαιοποίησή τους. Η νεφρική λειτουργία μελετήθηκε με την χρήση της κρεατινίνης ορού και της κάθαρσης αυτής. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Φάνηκε ότι η κοιλιοαρτηριακή σύζευξη και το ποσοστιαίο εξωτερικό έργο παλμού βελτιώθηκαν σημαντικά περισσότερο στην ομάδα της ντοπαμίνης, μαζί με τάση βελτίωσης (ενδεικτικό επίπεδο σημαντικότητας) παραμέτρων που εκφράζουν την ενεργειακή απόδοση του μυοκαρδίου. Σημαντικό είναι το εύρημα ότι η βελτίωση της σύζευξης συνεσχετίζετο στατιστικώς σημαντικώς με την βελτίωση της νεφρικής λειτουργίας, όπως εξετιμάτο δια της κρεατινίνης ορού, με το ποσοστιαίο εξωτερικό έργο παλμού, αλλά και με την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης. Επίσης, οι δείκτες διαστολικής λειτουργίας της αριστεράς κοιλίας βελτιώθηκαν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό περισσότερο στην ομάδα του συνδυασμού ντοπαμίνης - φουροσεμίδης. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ευρήματα αυτά, σε συνδυασμό με την παραμονή των σημαντικών συσχετίσεων και κατά την ανάλυση των υποομάδων αναφορικά με την αιτία της καρδιακής ανεπάρκειας, δυνατόν να υποδηλώνουν ότι, κατά την οξεία απορρύθμιση, πρέπει να επιζητείται η βελτιστοποίηση της σύζευξης και άρα του έργου παλμού, που καθορίζει, ως γινόμενο όγκου επί πίεση, την άρδευση και συνεπώς και την λειτουργία όλων των οργανικών συστημάτων.