
Εκτίμηση της λειτουργικής κατάστασης in vitro των CD4+T κυττάρων ληπτών νεφρικού μοσχεύματος με μέτρηση της συγκέντρωσης του ενδοκυττάριου νουκλεοτιδίου adenosine triphosphate (ATP)
Author(s) -
Angeliki Vittoraki,
Αγγελική Βιττωράκη
Publication year - 2021
Language(s) - Slovenian
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/41737
Subject(s) - in vitro , adenosine triphosphate , adenosine , chemistry , medicine , pharmacology , biochemistry
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το ενδοκυττάριο ΑΤΡ (iATP) σε ενεργοποιημένα CD4+Τ κύτταρα in vitro μπορεί να εντοπίσει ασθενείς με κίνδυνο λοίμωξης ή απόρριψης μετά τη μεταμόσχευση. Σε αυτή τη μελέτη, αξιολογήσαμε καταρχήν εάν η δοκιμή αυτή θα μπορούσε να προσδιορίσει το «επίπεδο κινδύνου» σε 656 λήπτες νεφρικού μοσχεύματος (ΛΝΜ), με καλή και σταθερή λειτουργία του μοσχεύματος. Στη συνέχεια, συγκρίναμε τα αποτελέσματα της μέτρησης του iATP των σταθερών ΛΝΜ με αντίστοιχα αποτελέσματα μέτρησης iATP ασθενών με λοίμωξη ή απόρριψη καθώς και με τα πρωτόκολλα ανοσοκαταστολής. Ως εκ τούτου, 1095 δείγματα αίματος σταθερών ΛΝΜ, 56 δείγματα ΛΝΜ με λοίμωξη, 7 δείγματα ΛΝΜ με απόρριψη καθώς και 200 δείγματα από υγιείς δότες αίματος (φυσιολογικοί μάρτυρες-NC) συλλέχθηκαν σε διάστημα δύο ετών και αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας τη δοκιμασία Cylex Immuknow. Η ταξινόμηση της Τ κυτταρικής απόκρισης σε ισχυρή, μέτρια και χαμηλή αποκάλυψαν σημαντική διαφορά μεταξύ των ασθενών και των NC στις χαμηλές και ισχυρές αποκρίσεις (p<0,001 και p=0,021, αντίστοιχα). Η μεγάλη πλειοψηφία των δειγμάτων των ασθενών παρουσίασαν μέτρια ανοσολογική απόκριση (72,2%), συγκρίσιμη με αυτή των NC (75%). Είναι ενδιαφέρον ότι 128 από τους ασθενείς είχαν διακυμάνσεις στην Τ κυτταρική απόκριση μεταξύ των τριών ζωνών απόκρισης. Όλοι οι ασθενείς ήταν κλινικά σταθεροί για τουλάχιστον ένα μήνα μετά τη μέτρηση. Η Τ κυτταρική απόκριση αυξήθηκε με τα χρόνια μετά από τη μεταμόσχευση (p< 0,001) και βρέθηκε υψηλότερη σε πρωτόκολλα που χρησιμοποιούν αζαθειοπρίνη έναντι άλλων ανοσοκατασταλτικών (p<0,001) και κυκλοσπορίνη αντί tacrolimus (p=0,012). Επίσης, η μέτρηση των ενδοκυττάριων επιπέδων του ATP των CD4+T λεμφοκύτταρων συσχετίσθηκε με τις λοιμώξεις (p=0,001). Όσον αφορά τις απορρίψεις, δεν βρέθηκε συσχέτιση (p=0,068) αλλά λόγω του μικρού αριθμού ασθενών με απόρριψη επιβεβαιωμένη με βιοψία, απαιτείται περαιτέρω έλεγχος για διεξαγωγή αξιόπιστων συμπερασμάτων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, δεν είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε με ασφάλεια αυτήν τη δοκιμασία σαν ένα ανοσολογικό τεστ παρακολούθησης μετά τη μεταμόσχευση σε κλινικά σταθερούς ΛΝΜ. Σε αντίθεση, η μέτρηση του iATP των CD4 Τ κυττάρων είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την εκτίμηση της ικανότητας ενεργοποίησης των Τ λεμφοκυττάρων. Δεδομένου ότι η ενεργοποίηση των Τ κυττάρων επηρεάζεται κυρίως από την ανοσοκαταστολή, το τεστ αυτό θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα διαφόρων ανοσοκατασταλτικών πρωτόκολλων.