Παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά παρασκευάσματος ριζικής προστατεκτομής και βιοχημική υποτροπή σε ασθενείς υπό αγωγή με στατίνες

Εισαγωγή: Μελετάμε τα παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά του παρασκευάσματος ριζικής προστατεκτομής και το ποσοστό βιοχημικής υποτροπής μετά το χειρουργείο σε ασθενείς που βρίσκονται υπό αγωγή με στατίνες. Υλικό και μέθοδος: Στη μελέτη αυτή συμπεριλαμβάνονται 588 ασθενείς με μέση ηλικία 65,2 έτη (SD = 5,7 έτη), οι οποίοι υποβλήθηκαν σε οπισθοηβική ριζική προστατεκτομή. Σε όλους τους ασθενείς που λαμβάνουν μέρος πραγματοποιήθηκε σχετική συνέντευξη για τον προσδιορισμό των απαραίτητων στοιχείων (δημογραφικών, δεδομένα ιστορικού).Αποτελέσματα: Οι ασθενείς που λάμβαναν στατίνη για πάνω από 2 χρόνια προεγχειρητικά είχαν χαμηλότερα επίπεδα προεγχειρητικού PSA (p = 0,034), 2,76 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν παθολογικό στάδιο pT3a με pT3b και 5,39 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν Gleason score ίσο ή μεγαλύτερο του 7 στο παρασκεύασμα. Δεν βρέθηκε συσχέτιση των θετικών χειρουργικών ορίων. Το προεγχειρητικό PSA, το Gleason Score, το παθολογικό στάδιο τα θετικά χειρουργικά όρια και η χρήση στατινών ήταν ανεξάρτητοι παράγοντες που προέβλεπαν την υποτροπή.Συμπέρασμα: Η θεραπεία με στατίνες σχετίστηκε με στατιστικά σημαντική χαμηλότερη τιμή του προεγχειρητικού PSA, καθώς και με μεγαλύτερα ποσοστά υψηλού Gleason Score και παθολογικού σταδίου σε ασθενείς υπό αγωγή για πάνω από 2 έτη προεγχειρητικά. Επίσης, η θεραπεία με στατίνες ήταν ανεξάρτητος παράγοντας που προέβλεπε την υποτροπή. Τέλος οι ασθενείς που λάμβαναν στατίνες ήταν πιο πιθανό να παρουσιάσουν στυτική δυσλειτουργία τόσο προεγχειρητικά, όσο και μετεγχειρητικά.