Προγνωστική σημασία του Β-νατριουρητικού πεπτιδίου και συσχέτιση με άλλους προγνωστικούς παράγοντες καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε ασθενείς που υποβάλλονται σε διαδερμική θεραπεία σοβαρής στένωσης αορτικής βαλβίδας

Στόχοι 1. Να καθορισθεί η προγνωστική σημασία του ΝΤ-proBNPστους ασθενείς, που υποβάλλονται σε διαδερμική εμφύτευση αορτικής βαλβίδας.2. Να διερευνηθεί η επίδραση της εμφύτευσης της αορτικής βαλβίδας και των επιμέρους τεχνικών (διαμηριαίας και διακορυφαίας), τόσο στα επίπεδα του ΝΤ-proBNP όσο και σε ηχωκαρδιογραφικούς δείκτες λειτουργικότητας της αριστερής κοιλίας.3. Να συσχετισθεί το ΝΤ-proBNP με προγνωστικούς ηχωκαρδιογραφικούς δείκτες συστολικής και διαστολικής λειτουργίας. Μεθοδολογία και αποτελέσματα. Στη μελέτη συμμετείχαν 91 ασθενείς (59 ασθενείς σε διαμηριαία και 32 σε διακορυφαία εμφύτευση). Ο έλεγχος των επιπέδων του NTproBNPπραγματοποιήθηκε αρχικά (εντός 48 ωρών προ της επέμβασης), στην πρώιμη (1-3 ημέρες) και στην όψιμη (3 μήνες) μετεπεμβατική περίοδο. Ο ηχωκαρδιογραφικός έλεγχος διενεργήθηκε αρχικά και 3 μήνες μετά την επέμβαση. Το ποσοστό θνητότητας εξετάσθηκε στους 33 μήνες παρακολούθησης. Οι παραπάνω παράμετροι αξιολογήθηκαν τόσο στο σύνολο των ασθενών όσο και στις επιμέρους τεχνικές, της διαμηριαίας και διακορυφαίας εμφύτευσης.Ένδεκα ασθενείς (12.1%) απεβίωσαν κατά τη διάρκεια των 33 μηνών παρακολούθησης. Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στη συχνότητα επιβίωσης μεταξύ των ομάδων της διαμηραίας και διακορυφαίας εμφύτευσης. Τα αυξημένα αρχικά (χ2=5.7, p=0.017)και πρώιμα (χ2=4.9, p=0.028) επίπεδα NT-proBNP είχαν σημαντική προγνωστική αξία θνητότητας. Στη διαμηριαία ομάδα, τα επίπεδα του ΝΤ-proBNP παρουσίασαν σημαντική πτώση σε όλα τα στάδια της μελέτης (αρχικά 4984±8106 vs πρώιμα 3912±6551pg/ml, p=0.016, όψιμα 633±606 pg/ml, p=0.003).Στη διακορυφαία ομάδα, τα αρχικά επίπεδα του ΝΤ-proBNPεμφάνισαν αυξητική τάση στην πρώιμη μετεπεμβατική περίοδο(αρχικά 6423±8897 vs πρώιμα 8100±1078 pg/ml, p=0.09) και σημαντική πτώση στην όψιμη μετεπεμβατική περίοδο (1913±3598pg/ml, p=0.005).Στους 3 μήνες παρακολούθησης, η διαδερμική εμφύτευση αορτικής βαλβίδας είχε ως αποτέλεσμα την βελτίωση του κλάσματος εξώθησης της αριστερής κοιλίας, της συστολικής ταχύτητας του μιτροειδικού δακτυλίου, των δεικτών της επιμήκους συστολική ςπαραμόρφωσης (με εξαίρεση το κορυφαίο πλάγιο τοίχωμα), της κυκλοτερούς και της ακτινικής παραμόρφωσης. Παρατηρήθηκε μείωση του Ε/Ε’ και βελτίωση του επιμήκους και κυκλοτερούς διαστολικού ρυθμού παραμόρφωσης. Τα ευνοικά αυτά αποτελέσματα στη συστολική και διαστολική λειτουργία της αριστερής κοιλίας, ήταν στατιστικά σημαντικά στην υποομάδα της διαμηριαίας εμφύτευσης, ενώ δεν παρατηρήθηκαν στην υποομάδα της διακορυφαίας εμφύτευσης. Στη διακορυφαία τεχνική παρατηρήθηκε επίσης σημαντική επιδείνωση της επιμήκους συστολικής παραμόρφωσης του κορυφαίου πλαγίου τμήματος,πιθανόν απότοκος της τοπικής μυοκαρδιακής βλάβης. Η πολυμεταβλητή ανάλυση ανέδειξε τα αρχικά επίπεδα NT-proBNPως το μοναδικό ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα θνητότητας.Συμπεράσματα Τα αυξημένα αρχικά επίπεδα NT-proBNP αποτελούν σημαντικό προγνωστικό παράγοντα θνητότητας στους ασθενείς, που υποβάλλονται σε διαδερμική εμφύτευση αορτικής βαλβίδας.Μεταξύ της διαμηριαίας και διακορυφαίας τεχνικής παρατηρείται αρχικά διαφοροποίηση στη μεταβολή των επιπέδων στην πρώιμη μετεπεμβατική περίοδο και σημαντική μείωση και για τις δύο τεχνικές-μετά. Παράλληλα με τη μείωση της νευρορμονικής δραστηριότητας, η διαδερμική εμφύτευση έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της συστολικής και διαστολικής λειτουργίας. Η βελτίωση αυτή είναι σημαντική στην ομάδα της διαμηριαίας εμφύτευσης, ενώ δεν παρατηρείται στην ομάδα της διακορυφαίας εμφύτευσης.