Η συμβολή της πολυπαραμετρικής μαγνητικής μαστογραφίας στη διάγνωση και διαχείριση του καρκίνου του μαστού συσχετισμός με ιστοπαθολογικά ευρήματα

Ο τρόπος με τον οποίο διερευνούμε τον καρκίνο του μαστού έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια εν όψει τόσο της πληθώρας επιστημονικών δεδομένων που αφορούν το μοριακό και γενετικό του προφίλ όσο και της εφαρμογής νέων απεικονιστικών μεθόδων. Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η εκτίμηση του ρόλου των νεότερων τεχνικών της μαγνητικής μαστογραφίας της δυναμικής έγχυσης σκιαστικού (DCE), ακολουθίας διάχυσης(DWI), φασματοσκοπίας(MRS) στη διάγνωση του καρκίνου του μαστού και ο συσχετισμός με τα ιστοπαθολογικά ευρήματα. Ο συνδυασμός των τριών τεχνικών DCE, DWI και MRS που αποτελεί την πολυπαραμετρική MR μαστογραφία, βελτιώνει τη διαγνωστική ακρίβεια της συμβατικής μαγνητικής μαστογραφίας με έγχυση σκιαστικού, βοηθάει στην πρόβλεψη και παρακολούθηση της ανταπόκρισης στην προεγχειρητική χημειοθεραπεία καθώς και στο διαχωρισμό των διαφόρων υποτύπων του καρκίνου.Σε μαγνήτη 3Τ έγινε αναδρομική μελέτη 210 ασθενών, εκ των οποίων 160 με IDC, 21 με ILC, 13 ασθενείς με DCIS και 16 ασθενείς οι οποίοι υπεβλήθηκαν σε MRM πριν και μετά τη χορήγηση NAC. Στους παραπάνω ασθενείς μελετήθηκαν DWI εικόνες με υπολογισμό του ADC, το φάσμα MRS, η κινητική του σκιαστικού με λήψη καμπυλών εμπλουτισμού και συνεκτιμήθηκαν τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των βλαβών καθώς και η ηλικιακή κατανομή των ασθενών. Τέλος έγινε συσχετισμός των παραπάνω παραμέτρων με τον ιστολογικό τύπο των βλαβών. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι οι τιμές του ADC είχαν τάση να είναι μικρότερες στα IDC συγκριτικά με τα ILC, ενώ ανίχνευση χολίνης ήταν συχνότερη στα IDC. Τόσο ο υπολογισμός του ADC όσο και η λήψη φάσματος MRS και η ανίχνευση χολίνης βοηθούν αποτελεσματικά στην τελική διάγνωση της κακοήθειας, ιδιαίτερα όταν το πρότυπο εμπλουτισμού και η κινητική του σκιαστικού είναι παραπλανητικά ιδιαίτερα στο λοβιακό τύπο. Όσον αφορά τις περιπτώσεις στις οποίες χορηγήθηκε NAC, οι τιμές ADC ήταν σημαντικά υψηλότερες μετά NAC, η ανίχνευση χολίνης σπανιότερη και ο τύπος της καμπύλης εμφάνισε τάση μεταβολής από τύπο ΙΙΙ σε τύπο Ι μετά NAC. Ένα από τα δυνατά σημεία αυτής της αναδρομικής μελέτης είναι το γεγονός ότι ο πληθυσμός που αναλύθηκε ήταν μεγάλος για τα ελληνικά δεδομένα . Η παρούσα μελέτη είναι καινοτόμος καθώς είναι η πρώτη που χρησιμοποιησε συνδυαστικά με τις τεχνικές DCE, DWI και MRS που αποτελουν την πολυπαραμετρική MR μαστογραφία, τη φασματοσκοπία χολινής. Από την άλλη πλευρά, η μελέτη αυτή χαρακτηρίζεται επίσης από ορισμένους περιορισμούς που πρέπει να σχολιαστούν. Αν και το μέγεθος του δείγματος αυτής της μελέτης είναι μεγάλο για τα ελληνικά δεδομένα, οι υποομάδες είναι αρκετά μικρές, ειδικά η NAC, χωρίς αυτό όμως να αφαιρεί από τη σημαντικότητα των ευρημάτων. Προφανώς, μία μεγαλύτερη μη αναδρομική μελέτη θα ήταν ιδανική υπό άλλες συνθήκες.Συμπερασματικά, συμφωνούμε με τη πρόσφατη διεθνή βιβλιογραφία ότι η φασματοσκοπία σε συνδυασμό με την τεχνική διάχυσης αποτελεί πρώιμο δείκτη πρόβλεψης της ανταπόκρισης στη προεγχειρητική χημειοθεραπεία νωρίτερα από οποιαδήποτε αλλαγή στο μέγεθος του όγκου. Η μελέτη μας επιβεβαιώνει ότι η μέτρηση της χολίνης ως βιοχημικός δείκτης στη διαφοροδιάγνωση καλοηθών από κακοήθεις παθήσεις με τη βοήθεια της φασματοσκοπίας μπορεί να συμβάλλει, σε συνδυασμό με τη δυναμική έγχυση σκιαστικού, στην αύξηση της ειδικότητας της MRM. Επίσης οι αλλαγές στη βιολογία του όγκου που μπορούν να υπολογιστούν με την τεχνική διάχυσης μπορεί να βοηθήσουν στο σχεδιασμό της βέλτιστης θεραπείας.