
Συγκριτική μελέτη του συστήματος των ενδοθηλίνων στον καρκίνο του μαστού
Author(s) -
Vasileios-Stefanos Kalles,
Βασίλειος-Στέφανος Καλλές
Publication year - 2021
Language(s) - English
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/41472
Subject(s) - big data , humanities , philosophy , computer science , operating system
Σκοπός: Το σύστημα των ενδοθηλινών εμπλέκεται στην ανάπτυξη και εξέλιξη ποικίλων νεοπλασιών, συμμετέχοντας στον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, την κυτταρική διήθηση και τη νεοαγγειογένεση. Στον καρκίνο του μαστού, η έκφραση της Ενδοθηλίνης-1 (ΕΤ-1) και των υποδοχέων της έχει συσχετισθεί με την μετάβαση από το φυσιολογικό ιστό στο διηθητικό καρκίνωμα, ενώ τα επίπεδα της πρόδρομου μορίου της (Προενδοθηλίνη-1, Big ET-1) έχουν βρεθεί αυξημένα σε ασθενείς με διηθητικό καρκίνο μαστού. Σκοπό της παρούσας μελέτης αποτελεί η εκτίμηση της έκφρασης των ενδοθηλινών στη συστηματική κυκλοφορία και σε ιστικά δείγματα βιοψίας γυναικών με κακοήθεις και καλοήθεις αλλοιώσεις του μαστού, και η συσχέτιση με καθιερωμένες παραμέτρους εκτίμησης της νεοπλασίας.Υλικό και Μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν 124 γυναίκες που υπεβλήθησαν σε στερεοτακτική βιοψία μαστού για ύποπτες μη ψηλαφητές μαστογραφικές αλλοιώσεις, και 30 υγιείς γυναίκες ως ομάδα ελέγχου. Μετρήθηκαν τα επίπεδα έκφρασης της ΕΤ-1 και της Big ET-1 στο περιφερικό αίμα με χρήση ELISA, ενώ η μελέτη της έκφρασης της ΕΤ-1 και του VEGF στο ιστικό δείγμα έγινε με ανοσοϊστοχημική ημιποσοτική μέθοδο. Διερευνήθηκε η συσχέτιση των ευρημάτων μεταξύ τους και με τα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά της νόσου.Αποτελέσματα: Τα επίπεδα της Big ET-1, ανευρέθησαν σημαντικά αυξημένα στο πλάσμα ασθενών με IDC και DCIS σε σχέση με ασθενείς με Υπερπλαστικές Αλλοιώσεις και την ομάδα ελέγχου. Δεν αναδείχθηκε σημαντική διαφορά στα επίπεδα της ΕΤ-1, τόσο στο πλάσμα όσο και στον ιστό μεταξύ των παραπάνω ομάδων ασθενών. Στις ασθενείς με IDC, τα επίπεδα της ET-1 και της Big ET-1 δεν συσχετίσθηκαν με το μέγεθος του όγκου, το βαθμό κακοήθειας, την έκφραση ορμονικών υποδοχέων, την υπερέκφραση του Her2, την παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων, το στάδιο της νόσου και την έκφραση της ΕΤ-1 και του VEGF στον ιστό. Επίσης, στις ασθενείς με DCIS, τα επίπεδα της ΕΤ-1 και της Big ET-1 δεν συσχετίσθηκαν με το πυρηνικό grade του όγκου. Σημαντικά υψηλότερα επίπεδα της Big ET-1 ανιχνεύθηκαν στο πλάσμα ασθενών με LN σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, χωρίς να παρατηρείται αύξηση της έκφρασης της ΕΤ-1 στο πλάσμα και τον ιστό.Συμπεράσματα: Η σημαντική αύξηση της Big ET-1 σε ασθενείς με IDC, DCIS και LN επιβεβαιώνει την υπόθεση της διαταραχής του συστήματος των ενδοθηλινών στις νεοπλαστικές αλλοιώσεις του μαστού, αναδεικνύοντάς την ως πιθανό βιοδείκτη της νόσου. Η αναγνώριση και ταυτοποίηση του ρόλου των ενδοθηλινών μπορεί να συμβάλλει σε νέες διαγνωστικές, προγνωστικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις των νεοπλασματικών παθήσεων του μαστού.