Διαχείριση υβριδικών σταθμών σε αυτόνομα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας

Στην παρούσα διατριβή εξετάζεται η συνδυασμένη χρήση αιολικών και υδροηλεκτρικών μονάδων με αντλησιοταμίευση, που συγκροτούν έναν ενιαίο Υβριδικό Σταθμό Παραγωγής (ΥΣΠ). Η αποθήκευση μπορεί να συμβάλλει στη διαχείριση της στοχαστικής παραγωγής των ΑΠΕ. Η μελέτη επικεντρώνεται σε ΥΣΠ που λειτουργούν σύμφωνα με το ρυθμιστικό πλαίσιο που προβλέπεται από τον ελληνικό Κώδικα Διαχείρισης Μη-διασυνδεδεμένων Νήσων. Παρουσιάζεται ένα καινοτόμο μοντέλο βελτιστοποίησης για τον προσδιορισμό της βέλτιστης προσφοράς έγχυσης ενέργειας και δήλωσης απορρόφησης ενέργειας του Παραγωγού ΥΣΠ, που υποβάλλονται στον Διαχειριστή κατά τη φάση του προ-ημερήσιου προγραμματισμού κατανομής του αυτόνομου συστήματος. Στη συνέχεια αναπτύσσονται δύο επιπλέον μοντέλα βελτιστοποίησης, που χρησιμοποιούνται από τον Διαχειριστή για τον προσδιορισμό της ζητούμενης εγγυημένης παροχής ισχύος από τον ΥΣΠ σε περιόδους ελλειμματικής συμβατικής παραγωγής καθώς και για τη διενέργεια του προ-ημερήσιου προγραμματισμού κατανομής όλου του συστήματος. Τα τρία παραπάνω προβλήματα βελτιστοποίησης ενσωματώθηκαν σε ένα καινοτόμο ολοκληρωμένο τρι-επίπεδο πλαίσιο βελτιστοποίησης που προσομοιώνει λεπτομερώς τη διαδικασία του προ-ημερήσιου προγραμματισμού κατανομής ενός νησιωτικού συστήματος που περιλαμβάνει θερμικές μονάδες, μονάδες ΑΠΕ και ΥΣΠ. Το παραπάνω πλαίσιο βελτιστοποίησης εφαρμόστηκε στο σύστημα της Κρήτης, όπου αναλύθηκαν διεξοδικά όλες οι λειτουργίες του.