Ο καθαγιασμός της ύλης στη χριστιανική λατρεία των τριών πρώτων αιώνων

Ο συγγραφέας επιχειρεί ένα ιστορικό ταξίδι δια μέσου των αιώνων. Η έρευνα εξετάζει τους τρεις (3) πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού. Διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι Χριστιανοί συνέχισαν να τελούν τα ιερά μυστήρια, ειδικά τη θεία Ευχαριστία, το Βάπτισμα και το Ιερό Ευχέλαιο. Προσεγγίζει το θέμα από πλευράς τελετουργικής. Η έρευνα αρχίζει από τη στιγμή της παράδοσης του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας κατά τον Μυστικό Δείπνο του Κυρίου με τους μαθητές Του και επεκτείνεται μέχρι τα τέλη του τρίτου (3ου) μ.Χ. αιώνα. Η κύρια πηγή αυτής της προσπάθειας είναι η Αγία Γραφή, ειδικά η Καινή Διαθήκη. Παράλληλα, γραπτά μνημεία της Ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας εξετάστηκαν προσεκτικά. Τα ευρήματα αυτής της έρευνας παρουσιάζονται σε δύο κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο επικεντρώνεται στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Όλες οι διαθέσιμες γραπτές πηγές οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι σχεδόν μέχρι το μισό του δεύτερου (2ου) μ.Χ. αιώνα, η θεία Ευχαριστία τελούνταν χωρίς επίκληση του Αγίου Πνεύματος για τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Από το δεύτερο μισό του δεύτερου (2ου) μ.Χ. αιώνα, η πρακτική αυτή αλλάζει προοδευτικά.