Συσχέτιση των ορμονών του φύλου με αγγειακούς δείκτες πρώιμης αθηρωμάτωσης σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες

Υπάρχουσα γνώση: H εμμηνοπαυσιακή μετάβαση συνδέεται με επιταχυνόμενη αθηρωματική νόσο. Επιδιώξαμε να μελετήσουμε για πρώτη φορά τη συσχέτιση μεταξύ του συνόλου των ενδογενών ορμονών του φύλου και πολλαπλών τελικών σημείων(endpoints) υποκλινικής αθηρωμάτωσης σε σχετικό ελληνικό πληθυσμόΜέθοδοι: 411 υγιείς μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με παράγοντες κινδύνου υποβλήθηκαν διαδοχικά σε βιοχημικές, ορμονολογικές και αγγειολογικές εξετάσεις ενώ πραγματοποιήθηκαν και ετήσιοι επανελέγχοι σε 158 γυναίκες.Αποτελέσματα: Ο δείκτης ελεύθερων ανδρογόνων(ΔΕΑ) αποτελούσε ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα για τους περισσότερους λειτουργικούς δείκτες υποκλινικής αθηρωματικής νόσου και προσέφερε επαυξητική (incremental) πληροφορία σε σχέση με κλασσικούς παράγοντες κινδύνου ή τον υπολογιζόμενο καρδιαγγειακό κίνδυνο(ΚΚ) για την παρουσία αρτηριοσκλήρυνσης. Ο ΔΕΑ προέβλεπε βραχυχρόνιες μεταβολές αιμοδυναμικών παραμέτρων και του ΚΚ και ήταν ανώτερος από εναλλακτικούς δείκτες ανδρογονικότητας για πολλαπλές εκφάνσεις υποκλινικής αθηρωματικής νόσου. Η προλακτίνη συσχετιζόταν επίσης με μεταβολές σε αιμοδυναμικές παραμέτρους και τον ΚΚ. Οι γυναίκες με διάρκεια εμμηνόπαυσης πέραν της δεκαετίας συγκέντρωναν την πλειοψηφία των ανεπιθύμητων δράσεων του ΔΕΑ. Συμπεράσματα: Η αυξημένη ανδρογονικότητα στις μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες συσχετίζεται συγχρονικά και προοπτικά με πολλαπλές εκφάνσεις της υποκλινικής αθηρωματικής νόσου. Η πλειοτροπική επίδραση της προλακτίνης και η διάρκεια της εμμηνόπαυσης συνδιαμορφώνουν το βιολογικό υποστρώμα της πρώιμης αθηρωματικής νόσου σε υγιείς μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Οι παραπάνω συσχετίσεις οφείλουν να διερευνηθούν περαιτέρω σε προοπτικές μελέτες μεγαλύτερης κλίμακας.