Ανίχνευση των γενετικών πολυμορφισμών της κασπάσης-9, του προερχόμενου από το στρωματικό κύτταρο παράγοντα-1 και της Ε-σελεκτίνης στον καρκίνο του μαστού

Οι κασπάσες παίζουν έναν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του καρκίνου. Εκτιμήσαμε τη συσχέτιση ανάμεσα στους δύο πολυμορφισμούς (rs4645978 και rs4645981) του γονιδίου της κασπάσης-9 και τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού. Οι συχνότητες των γονοτύπων και των αλληλόμορφων για τους δύο πολυμορφισμούς καθορίστηκαν στους 261 ασθενείς και στους 480 υγιείς μάρτυρες. Χρησιμοποιήθηκε η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης-πολυμερισμός μήκους θραυσμάτων από περιορισμό και η στατιστική ανάλυση έγινε με τη δοκιμασία χ2. Οι φορείς του rs4645978 G αλληλόμορφου (δηλαδή οι γονότυποι AG και GG) ήταν σε υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού από τα άτομα με άλλους γονοτύπους. OR=1.59, 95% CI=1.07-2.37, p=0.022. O γονότυπος rs4645978 GG συγκεκριμένα συσχετίστηκε με τον υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού (OR 2.25, 95% CI 1.45-3.49,p=0.0003). Παρομοίως, τα άτομα με τουλάχιστον ένα rs4645981 Τ αλληλόμορφο ήταν σε σημαντικά αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού συγκρινόμενα με εκείνα που έφεραν το CC γονότυπο (OR 2.75, 95% CI 1.99-3.78, p<0.0001) και ο κίνδυνος του καρκίνου του μαστού αυξανόταν όσο αυξανόταν ο αριθμός των rs4645981 Τ αλληλόμορφων (OR 2.66, 95% CI 1.91-3.69, <0.0001 για το γονότυπο CT; OR 3.95, 95% CI 1.58-9.88, p=0.004 για το γονότυπο ΤΤ). Οι πολυμορφισμοί rs4645978 και rs4645981 σχετίζονται με ευαισθησία στον καρκίνο του μαστού και προτείνουν ότι η μεταγραφική ρύθμιση της κασπάσης-9 είναι ένας πολύ σημαντικός για αυτό παράγοντας. Ο καρκίνος του μαστού είναι επιρρεπής σε μετάσταση ακόμα και σε πρώιμο στάδιο. Ο SDF-1 είναι μια χημοκίνη που έχει συσχετιστεί με τη μετανάστευση των καρκινικών κυττάρων, ενώ η σελεκτίνη έχει εμπλακεί στη διενδοθηλιακή μετανάστευση. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε για να εκτιμήσει τη συσχέτιση των πολυμορφισμών τους με τον κίνδυνο για καρκίνο μαστού, καθώς και με την έκβαση της νόσου. Οι συχνότητες για το φυσιολογικό (GG), GA και ΑΑ γονότυπο του SDF-1 ήταν 43.7, 45.2 και 11.1% στους ασθενείς και 51.5, 41.3 και 7.3% στους υγιείς μάρτυρες, αντίστοιχα, ενώ η συχνότητα των αλληλομόρφων του πολυμορφισμού ήταν 33.7% στους ασθενείς και 27.9% στους μάρτυρες. Οι φορείς του Α αλληλόμορφου του SDF-1-3’ A υπερεκπροσωπήθηκαν ανάμεσα στα περιστατικά καρκίνου του μαστού (p=0.04). Για τον πολυμορφισμό της Ε-σελεκτίνης S128R, οι συχνότητες για το φυσιολογικό (ΑΑ), τον AC και το CC γονότυπο ήταν 58.6, 38.3 και 3.1% στους ασθενείς και 63.8, 31.4 και 3.8% στους υγιείς αντίστοιχα, ενώ η συχνότητα του αλληλόμορφου C ήταν 22.2% για τους ασθενείς και 19.5% για τους μάρτυρες. Ο γονότυπος CC είχε τη φτωχότερη πρόγνωση. Συνολικά τα ευρήματά μας υποστηρίζουν ότι ο SDF-1-3’ A προσφέρει αυξημένη ευαισθησία για καρκίνο του μαστού και o S128R γονότυπος CC μπορεί να σχετιστεί με χειρότερη πρόγνωση.