Technological change and economic growth

Ο ρόλος της καινοτομίας και της τεχνολογικής αλλαγής στην προώθηση της Οικονομικής Μεγέθυνσης έχει αναγνωριστεί στη Θεωρία Ενδογενούς Μεγέθυνσης. Η νέα γνώση είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την αύξηση της παραγωγικότητας, ο οποία με τη σειρά της έχει τη μερίδα του λέοντος στις διαφορές στον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης. Παρά την εγγενή μη ανταγωνιστικότητα και αδυναμία αποκλεισμού των καινοτόμων ιδεών, υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία στη θεωρία αλλα και στην εμπειρική μελέτη ενάντια στον χαρακτηρισμό της γνώσης ως αμιγούς δημοσίου αγαθού. Μεγάλος όγκος στη βιβλιογραφία έχει αναπτυχθεί παράλληλα με τη Θεωρία Ενδογενούς Μεγέθυνσης στην προσπάθεια να καθοριστούν και να μετρηθούν οι μηχανισμοί μέσω των οποίων διαχέεται η γνώση εντός της οικονομίας αλλά και διεθνώς. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν οτι η διαδρομή μεταξύ της δημιουργίας της γνώσης και της επιτυχούς εκμετάλλευσης της, με σκοπό την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, δεν είναι αυτόματη, οι παράγοντες που δρουν καταλυτικά είναι εξέχουσας σημασίας. Σε αυτή την εργασία θεωρώ την επιχειρηματικότητα ως μια δύναμη που διαπερνά το φίλτρο της γνώσης εντός των συνόρων και το διεθνές εμπόριο και τις άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) ως μηχανισμούς που δημιουργούν διεθνή διάχυση γνώσης.Το πρώτο κεφάλαιο εξετάζει τον ρόλο της επιχειρηματικότητας ως κινητήριας δύναμης για την οικονομική μεγέθυνση και την απασχόληση στις ανεπτυγμένες οικονομίες. Η έννοια της αυτοαπασχόλησης είναι εξέχουσας σημασίας καθώς τα στατιστικά δεδομένα αποκαλύπτουν μια δομική αλλαγή προς τη δημιουργία μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Για να κατανοηθεί η δυναμική σχέση μεταξύ μεγέθυνσης, ανεργίας και επιχειρηματικότητας, χρησιμοποιείται η μέθοδος Διανυσματικών Αυτοπαλίνδρομων Εξισώσεων (VAR) σε δεδομένα πάνελ (panel) για 30 χώρες του ΟΟΣΑ για την περίοδο 1970 με 2011. Τα δεδομένα είναι διαθέσιμα από τη βάση δεδομένων Compendia για τη διεθνή επιχειρηματικότητα και χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση τριών εξισώσεων: μια για κάθε μια απο τις μεταβλητές. Στις ανεξάρτητες μεταβλητές συμπεριλαμβάνεται χρονική υστέρηση μιας περιόδου στο βασικό μοντέλο, που στη συνέχεια εμπλουτίζεται με μακροοικονομικές μεταβλητές ελέγχου. Κάθε εξίσωση εκτιμάται με τη μέθοδο Difference GMM και System GMM και τα αποτελέσματα ενισχύουν την υπόθεση πως η επιχειρηματικότητα προωθεί την οικονομική μεγέθυνση και μειώνει την ανεργία. Επίσης, υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν τον ανατροφοδοτικό μηχανισμό μέσα από τον οποίο η οικονομική μεγέθυνση διευκολύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα.Στο δεύτερο μέρος σκοπός είναι η μέτρηση του αντίκτυπου που έχει η εξωτερική γνώση, που ορίζεται ως το σταθμισμένο άθροισμα των δαπανών για Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) που πραγματοποιούν οι εμπορικοί εταίροι μιας χώρας, στην εγχώρια παραγωγικότητα και καινοτομία. Χρησιμοποιούνται δεδομένα τοσο για παραγωγικότητα όσο και για ευρεσιτεχνίες για 34 χωρες του ΟΟΣΑ από το 1990 ως το 2014. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, οι δαπάνες για Ε&Α σταθμίζονται μέσα από τις διμερείς εισαγωγές αλλα και ροές ΑΞΕ. Πέρα από τις γραμμικές προσεγγίσεις εφαρμόζονται τεχνικές Χωρικής Οικονομετρίας που λαμβάνουν υπ' όψιν τη γεωγραφική, τεχνολογική και θεσμική απόσταση μεταξύ των κρατών. Για να εξετασθούν θεσμικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία, το δείγμα χωρίζεται σε ηγέτες και ακόλουθους με βάση τις επιδόσεις σε θεσμικές μεταβλητές και επίσης η επίδοση ως μεταβλητή αλληλεπιδρά με την εξωτερική γνώση ελέγχοντας για μη γραμμικές επιδράσεις. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη διεθνούς διάχυσης γνώσης καθώς η ελαστικότητες της παραγωγικότητας και των ευρεσιτεχνιών σε σχέση με την εξωτερική γνώση είναι θετικές και ως επί το πλείστον στατιστικά σημαντικές. Ακόμα, η λειτουργία των θεσμών παίζει κυρίαρχο ρόλο στη διαδικασία της διάχυσης γνώσης.Έχοντας επιβεβαιώσει τη μεταφορά γνώσης που συντελείται μέσω των ΑΞΕ, το τελευταίο κεφάλαιο ασχολείται με το σημαντικό θέμα των παραγόντων που καθορίζουν τη ροή ΑΞΕ, με έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και την ποιότητα των θεσμών. Οι αποτελεσματικοί θεσμοί ενθαρρύνουν τη ροή κεφαλαίων σε μια χώρα για μια σειρά από λόγους, όπως, λόγου χάρη, δίνοντας μια θετική σηματοδότηση σε διεθνείς επενδυτές καθώς μειώνεται το επιχειρηματικό ρίσκο. Το κεφάλαιο 3 προσθέτει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία χρησιμοποιώντας την πιο πρόσφατη βάση δεδομένων για ΑΞΕ του ΟΟΣΑ. Με βάση τη νέα ορολογία (ΒΜD4) τα δεδομένα για τις ροές ΑΞΕ ξεχωρίζουν τις δραστηριότητες των Οχημάτων Ειδκού Σκοπού (SPEs). Τα βελτιωμένα δεδομένα λαμβάνονται υπ' όψιν για να μετρηθεί η επίδραση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και των θεσμών στην εισροή ΑΞΕ. Τα αποτελέσματα με τη χρήση Βοηθητικών Μεταβλητών (ΙV) και Γενικευμένης Μεθόδου των Ροπών (GMM) υπογραμμίζουν πως η αποτελεσματικότητα και ευελιξία στις αγορές προιόντος και εργασίας, καθώς και ένα θεσμικό περιβάλλον φιλικό προς τις επιχειρήσεις ενισχύουν σημαντικά την εισροή κεφαλαίων.